สิ่งที่เจ็บปวดมากที่สุด คือการเลิกกันทั้งที่ ‘ยังรัก’
เธอตัดสินใจออกมาจากชีวิตของเขาทั้งที่ยังรัก ถามว่าอยากเดินออกมาไหม ไม่มีใครอยากเดินออกมาทั้งที่รักคนๆ นั้นหมดทั้งหัวใจ
คนที่บอกเลิกก่อน ใช่ว่าหมดรักเสมอไป และไม่ใช่ว่าไม่เจ็บ มันโคตรเจ็บปวดเลย…
ตอนนี้เธอย้ายจากข้างกายเขา ไปอยู่ในความทรงจำแทน แต่ไม่รู้ว่าใช่ความทรงจำดีๆ สำหรับเขาไหม ไม่เคยเห็นเขาเจ็บปวดมากเท่านี้มาก่อน ทั้งรู้สึกผิดและเสียใจในเวลาเดียวกัน
“ฮึก” เธอนั่งร้องไห้บนรถตัวเอง โดยที่ยังไม่ขับออกไป ฟุบใบหน้าลงพวงมาลัย สะอื้นไห้อย่างหนักหน่วง เสียงร้องไห้ดังไปทั่วรถปานขาดใจ
เมื่อก่อนอยู่คนเดียวได้ดี พอมีเขาเริ่มชิน นึกภาพไม่ออกเลยว่า เธอจะกลับไปใช้ชีวิตโดยไม่มีเขาเหมือนเมื่อก่อนได้อย่างไร
คงยากมาก…
บางคนมีวาสนาได้สร้างความทรงจำด้วยกัน แต่ไม่ได้มีวาสนาได้ใช้ชีวิตร่วมกัน และเธอคือวาสนานั้น
ครืด ครืด
เธอผละใบหน้าออกจากพวงมา
