Chapter 67
“เจตน์ยินดีไปส่งมุกดาเสมอนะ แต่ถ้ามุกดาจะกลับกับพี่วีก็เอาที่สะดวกเลยครับ” เจตน์ยิ้มให้เพื่อนรัก เขารับรู้ความสัมพันธ์ทุกอย่างของเพื่อนดี อาจเพราะสองสาวไม่เคยมีอะไรปิดบังเขานั่นเอง
มณีมุกดาเองก็อยากที่จะรู้ว่าเธอกลับกับกวีวัธน์ เขาจะให้ความสำคัญกับเธอมากน้อยแค่ไหน
กวีวัธน์เปิดประตูรถ มณีมุกดาก็รีบแทรกตัวเข้าไปนั่ง ในขณะที่มณีเนตรโดนเขี่ยจนกระเด็น อีกฝ่ายแกล้งล้มไปข้างรถ ทั้ง ๆ ที่เธอเห็นว่าแค่เซ แต่พอชายหนุ่มหันไป ก็แกล้งล้มลงไปหน้าตาเฉย
“ทำไมถึงได้ร้ายกาจแบบนี้” กวีวัธน์ตำหนิตรง ๆ
“เนตรไม่ได้ล้ม เขาแกล้ง” มณีมุกดาโพล่งออกไป เพราะเธอเป็นคนตรง ๆ
“พี่เห็นว่าอะไรเป็นอะไร ถ้าไม่อยากกลับไปด้วยกันก็ลงมา” เขาดึงรั้งแขนของมณีมุกดาลงไปก่อนจะผลักเบา ๆ จนเธอเซ
“เนตรเป็นยังไงบ้าง” แล้วกวีวัธน์ก็รีบไปประคองร่างของมณีเนตรขึ้นมาจากพื้น
“เนตรไม่เป็นอะไรค่ะ พี่วีอย่าว่าอะไรพี่มุกดาเลยนะ
