เมื่อร่างบางจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้ว เธอก็ออกมาที่ห้องนอนของทั้งคู่ หวังว่าจะเปลี่ยนชุดสักหน่อย เพื่อที่จะได้เอนหลัง แต่เธอก็พบว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองมาที่เธอด้วยความรู้สึกที่เธอรู้ดีว่าสายตาแบบนั้น เขาต้องการอะไรจากเธอ นี่อย่าบอกนะว่าไม่พอ จ้องที่จะจับเธอกินอีกแล้วเหรอ
“มองแบบนั้นหิวข้าวเหรอคะ” นาร่าเอ่ยถามด้วยเสียงยียวน
“หิวเธอ ไม่ได้หิวข้าว” ร่างสูงตอบออกมาตามตรง แล้วสายตาของเขาก็บอกอย่างที่ปากของเขากำลังบอกเธออยู่ด้วยสิ ไปอดอยากปากแห้งมาจากที่ไหน ทำไมกินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่มสักที แบบนี้เธอควรจะเล่นบทคนใจดี หรือว่าคนใจร้ายดีล่ะ
“แล้วถ้าฉันไม่ให้กินล่ะ” ร่างบางยังยืนกอดอกอยู่ ไม่ยอมไปใกล้ๆ เขา ด้วยเพราะกลัวว่าเขานั้นจะจับเธอกินทันที
“ถ้าไม่ให้กินมันจะบาปนะ คนท้องเขาไม่ทำบาปกันหรอก ดูสิ ไม่สงสารสามีตาดำๆ เหรอ เจ้าลูกชายมันร้องประท้วงแล้วนะ มาดูสิว่ามันบวมเปล่งแค่ไหน” คนเจ้าเล่ห์ยังพยายามใช
