“ถ้าตอบว่าไม่พอ จะมีคนใจดีให้อีกสักครั้งมั้ยน้า” วายุเอ่ยออกมาอย่างลุ้นๆ ส่วนร่างบางนั้นต้องส่ายหน้าด้วยความระอา มันเป็นอย่างที่เธอคิดจริงๆ คนไม่พอมันก็ยังจะไม่พอวันยังค่ำล่ะ ตัวอย่างก็คือคนตรงหน้านี่ไง คนอะไรหื่นเหมือนเพิ่งจะได้เธอครั้งแรก กินเท่าไหร่ก็ไม่พอ ไม่รู้จักคำว่าอิ่มจริงๆ เธอจะทำยังไงกับเขาดี ถ้าบอกว่าเธอมีความสุขมันก็ใช่ แต่จะให้อยู่แบบนี้ทั้งวันทั้งคืนมันคงเป็นไปไม่ได้หรอก
“นี่ยังจะกล้าถามอีกเหรอ ไหนมาดูสิว่าหน้าหรือถนนคอนกรีตแล้วก็ลาดทับด้วยยางมะตอยกันแน่” นาร่าเอ่ยถาม พร้อมกับจับที่ใบหน้าคมสันของเขาด้วยความหมั่นไส้
“เธอก็ว่าฉันเกินไป หน้าฉันมันก็หนาแค่สันเขื่อนเท่านั้นแหล่ะ” วายุตอบกลับออกมาพร้อมกับหัวเราะ สันเขื่อนนี่มันน่าจะหนากว่าถนนคอนกรีตลาดทับด้วยยางมะตอยที่เธอว่านั่นอยู่หรอกนะ ให้มันรู้ไปเลยว่าด้านได้อายอด ตอนนี้ถ้าอยากได้ก็ต้องด้านแล้วล่ะ ไม่ว่าเธอจะว่ายังไง เขาก็จ
