“ฉันต้องการจัดงานแต่งงานเล็กๆ ระหว่างเราอีกรอบ งานนี้ฉันอยากจะให้มีพ่อกับแม่ แล้วก็ยัยนารินทร์ คุณจะรังเกียจครอบครัวจนๆ ของเรามั้ย” นาร่าเอ่ยออกมาด้วยความหวั่นใจ
“ทำไมต้องรังเกียจล่ะเด็กโง่ ในเมื่อฉันเลือกที่จะรักเธอแล้ว ฉันก็ต้องรับทุกอย่างที่มันเป็นเธอได้สิ ไม่มีทางสิฉันจะรังเกียจครอบครัว หรือบุพการีที่ให้ชีวิตเธอมาหรอกนะ”วายุเอ่ยออกมาจากใจ พร้อมทั้งบีบมือหญิงสาวไว้ เพื่อส่งมอบความรู้สึกที่เขามีต่อเธอ นั่นทำให้เธอนั้นเต็มไปด้วยความอบอุ่นอย่างที่เธอไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน เธอบอกตรงๆ ว่าเธอมีความสุขมากที่ได้อยู่กับเขา นี่มันช่างเป็นวันแต่งงานที่มีแต่คำว่าความสุขจริงๆ
“ขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่ไม่รังเกียจครอบครัวฉัน” นาร่าเอ่ยออกมาน้ำตาคลอเบ้า ขอบคุณที่เขาทำทุกอย่างเพื่อเธอ และขอบคุณที่เขาไม่รังเกียจครอบครัวจนๆ ของเธอ
“เลิกคิดแบบนี้ได้แล้วนะเด็กโง่ ต่อไปนี้ครอบครัวของเธอก็คือครอบครัวฉัน ฉันจ
