48
ตึกๆๆ
"พอใจ!"ผมหยุดวิ่ง มองไปที่ผู้หญิงสวยน่ารักตรงหน้าระหว่างทางชัดๆ ว่านั่นใช่เมียผมมั้ย มองจนมั่นใจถึงตะโกนเรียกแล้ววิ่งไปหา เธอไม่ได้จะกลับบ้านจริงอย่างที่พูดนี่
"!!!ชิ"พอใจหยุดเดิน มองค้อนเชิดหน้าใส่ กอดอกแล้วหันกลังให้
สวบ
"จะไปไหน" ผมเข้าไปกอดอ้อน ถามเสียงหอบเพราะวิ่งสุดชีวิต ถ้าไม่เจอพอใจกลางทางคงได้หอบยิ่งกว่านี้
"พอใจยังสำคัญกับพี่ภูรึเปล่า"
"สำคัญสิ!" ผมผละออกจับร่างบางหันมาเผชิญหน้า เชยคางมนขึ้นสบตา ทำไมเธอถามแบบนั้น ที่ผมทำทุกอย่างก็เพื่อเธอ
"แล้วทำไมต้องทิ้งพอใจไว้ห้องคนเดียว ไม่อยากเดินคู่กับพอใจหรอ กลัวคนอื่นเห็นหรอ" ถามน้ำตาคลอ ดราม่าสุดๆ ทีแรกคิดว่าน่าจะโดนพอใจดุเอาแต่นี่เกินคาด...
"ไม่ใช่..."
"พอใจมันต้อยต่ำเกินไปที่จะเดินเคียงคู่พี่ภูใช่มั้ย"เธอพูดแทรก ไม่ให้ผมอธิบาย แถมดูถูกตัวเองอีก
"หยุดพูดเลย พอใจสำคัญที่สุด" ผมแตะนิ้วบนปากเล็กให้เธอหยุดพูด
"แล้วทำไ
