พี่ขอร้องน้องอย่าอ้อน

EP.5

"มาคบกับพี่เถอะเอวา"

คำถามจากปากเขายังคงดังก้องในหัวฉันแม้เขาจะเอ่ยถามมันนานนับนาแล้วก็ตาม ฉันเม้มปากมองพี่ดีเดย์ก่อนจะกำมือแน่น

"จู่ๆพี่จะมารักมาชอบวาแบบนี้มันใช่เหรอ?"

"แล้วทำไมจะหันมาสนใจไม่ได้?"

"นี่พี่ไม่ได้รักแต่มาขอวาคบเนี่ยนะ?"

ฉันเอียงใบหน้าถามพี่เดย์ด้วยความสงสัยเพราะมันสงสัยจริงๆเขาจะมาขอฉันคบทั้งๆที่ไม่ได้รักไม่ได้ชอบฉันเนี่ยนะ ตลกมากมั้ง

"ก็อยากให้พี่เปิดใจไม่ใช่รึไงแล้วทำไมไม่ยอมคบเลยล่ะ"

"นี่พี่เดย์ถ้าพี่จะเปิดใจให้วาเราควรคุยกันก่อนไหมแบบศึกษาดูใจ.."

"พี่ก็นึกว่าเราดูพี่แล้วก็ศึกษาพี่อยู่ไง"

"มันก็ต้องศึกษากันทั้งสองฝ่ายสิวะพี่เดย์เอางี้วาชอบอะไรพี่รู้ไหม?"

"ชอบแมว"

"เฮ้ออ"

ฉันถอนหายใจเสียงดังมองคนตรงหน้าด้วยสายตาเอือมระอาเพราะมันเอือมจริงๆ แล้วนี่เขาคิดว่าเพราะเรารู้จักกันมาหลายปีแล้วจู่ๆจะมาขอคบเพราะอยากเปิดใจให้ฉันเลยเนี่ยนะ

"มันข้ามขั้นเกินไป"

"พี่ก็นึกว่าเธออยากเป็นแฟนพี่อยู่แล้ว"

"อยากน่ะอยากแต่พี่ต้องรู้จักว่าให้มากขึ้นกว่านี้หน่อยไหมล่ะ" ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ "จริงอยู่ว่าวาอ่ะคงไม่มูฟออนจากพี่หรอกถึงทุกคนจะบอกวายังไงวาก็รู้ว่าวาชอบพี่แต่พี่ยังไม่มีแม้แต่คำตอบในใจในเรื่องของวาเลย เพราะไงถ้าอยากจะเปิดใจจริงๆก็ค่อยๆคุยกันก่อนได้ไหม"

"ถ้ายังไงเธอก็ไม่ตัดใจเพราะงั้นเราคุยกันก่อนก็ได้"

"ขอบคุณที่เข้าใจ"

"แล้วค่อยคบ"

คนบ้าอะไรพูดเหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจอ่ะ แล้วตกลงที่ฉันพล่ามๆไปพี่เดย์เข้าใจสักนิดไหมเนี่ย...แล้วคือเขากำลังเปิดใจให้ฉันเหรอนี่เขากำลังยอมให้ฉันจีบและจะหันมาคุยกับฉันแล้วใช่ไหม

เดาใจยากจริงคนบ้าอะไร

"เข้าใจวาสักนิดไหมเนี่ย?"

"เข้าใจไงรึคนปกตินี่คุยแล้วไม่ได้คบเหรอ?"

เออว่ะที่เขาพูดมันก็ถูก ฉันหรี่ตามองพี่เดย์ที่กำลังมองมาที่ฉันก่อนเขาจะยกแขนขึ้นมาดูนาฬิกาข้อมือตัวเอง

"ไปโรงหนังกัน"

"คะ?"

"ไม่ได้ทำอะไรนิ หนังเขาพี่อยากดูหนัง"

"อันนี้คือชวนเดทหรือหาเพื่อนดูคะ?"

พี่เดย์ขมวดคิ้วมองฉันที่กำลังกอดอกมองเขาก่อนเขาจะยกมือขึ้นมาวางบนหัวฉันและบีบหัวฉันด้วยมือเดียว

"จะเดทหรือหาเพื่อนดูก็ได้นั่งดูหนังเหมือนกันไหม?"

"ไม่เหมือนเด้อถ้าเดทวาจะไปแต่ถ้าหาเพื่อนดูวาจะไม่ไป"

"เล่นตัวมาก"

"ถ้าไปแบบไม่เดทพี่เดย์จะวางท่าแบบนี้ไงวาไม่ชอบ"

พี่เดย์ปล่อยมือจากหัวฉันก่อนจะหรี่ตามองและโน้มตัวลงมาหาจนใบหน้าเราห่างกันแค่คืบ

"แล้วปกติวาชอบแบบไหนล่ะครับไหนบอกพี่ซิ?"

"แบบนี้ก็ไม่ชอบอย่ามาเล่นหูเล่นตา"

"ตกลงได้ชอบกูจริงไหมวะเนี่ย"

ฉันหลุดขำทันทีที่พี่เดย์ผละออกห่างและเสยผมตัวเองขึ้นอย่างหัวเสียเพราะฉันที่เอาแต่ปฎิเสธจนฉันชี้ไปที่เขานั่นแหละเขาถึงหันมาขมวดคิ้วมองอย่างงงๆ

"อะไรอีกล่ะ?"

"วาชอบพี่ที่เป็นพี่แบบตอนนี้ไง"

พี่เดย์หรี่ตาลงก่อนจะหลุดขำและพยักหน้าช้าๆอย่างกวนๆ

"ไม่ชอบให้พี่เสแสร้ง?"

"อือ"

"โอเคงั้นไปเดทกัน" ฉันเอียงหน้ามองพี่เดย์ก่อนเขาจะเอื้อมมือมาคว้าเอากุญแจไปถือไว้เอง "แล้วรถน่ะไม่ต้องขับรู้ไหมคนนั่งโคตรเกร็งเกร็งจนนอนไม่หลับ"

"ห๊ะ เอ้าพี่ไม่ได้นอนมาตลอดทางเหรอ?"

"ขับรถน่าหวาดเสียวขนาดนั้นใครจะหลับลง"

ดวงตาฉันเบิกกว้างในขณะที่ฝ่ามือก็ชื้นเหงื่อซะจนพี่เดย์ที่กำลังเดินนำไปขึ้นรถแต่เขากลับหันกลับมามองฉันอีกครั้งพร้อมเหยียดยิ้มมุมปากอย่างกวนๆ

"แต่ตอนติดไฟแดงเหมือนโดนผีอำเลยว่ะ"

"จะมาโดนผีอำอะไรในเมื่อพี่ไม่ได้หลับ!"

"นั้นสิแล้วใครมาแอบเล่นกับหว่างคิ้วพี่ตอนนอนกันนะ?"

ฉันอ้าปากค้างมองพี่เดย์ที่กำลังยิ้มร้ายและหันกลับไปเดินขึ้นรถต่อท่ามกลางฉันที่กำลังยืนมองอย่างไม่เชื่อสายตา โอ้มายบุดด้านี่พี่เดย์รู้ตัวมาตลอดตอนที่ฉันคล้ายปมคิ้วเขาให้เขาก็ยังรู้เนี่ยนะ ถึงว่าคนบ้าอะไรนอนขมวดคิ้วโอ๊ยนังวานังคนโง่มาโดนเขาแกล้งอีกจนได้!!

น่าขายหน้าน่าขายหน้าจริงๆ!

เวลาต่อมา

"กินอะไรไหม?"

"ป๊อปคอร์นก็ดีค่ะ"

"อ้วนนะ"

ฉันหันมองพี่เดย์ทันทีหลังเขาบอกแบบนั้นซึ่งเขาเป็นคนถามฉันเองไม่ใช่เหรอว่าอยากกินอะไรไหมน่ะ

"ก็จะกินไงรึจะให้วากินพี่ระหว่างดูหนัง"

"โห..เอาว่ะ"

พี่เดย์หัวเราะเบาๆก่อนเดินไปซื้อป๊อปคอร์นให้ขณะที่ฉันก็กอดอกมองเขาอย่างไม่พอใจนัก แล้วดูหนังที่เขาอยากดูฝ่านรกซอมบี้คลั่งฉันนี่โอ้โหเลย แล้วคือเป็นคนกลัวเลือดกลัวผีแต่ต้องมาดูเนี่ยนะ...ถ้าไม่ติดว่าเขาบอกว่ามาเดทฉันคงไม่ยอมดูมันหรอก

"แล้วไปซื้ออะไรนานจัง"

ฉันหรี่ตามองหาพี่เดย์แต่ดันไปเจอเขายืนคุยกับกลุ่มผู้หญิงที่อยู่ในชุดนักศึกษามอเดียวกับเราที่แถวๆหน้าที่ซื้อป๊อปคอร์น

"ให้ตาย"

พี่เดย์นะพี่เดย์! ฉันเดินเข้าไปหาพี่เดย์ที่กำลังยืนเผชิญหน้าคุยกับกลุ่มผู้หญิงหน้าตาราวกับเน็ตไอดอลก่อนเขาจะมองมาที่ฉันที่กำลังยืนกอดอกมองอยู่ซึ่งมันทำให้ผู้หญิงพวกนั้นมองตามมาพร้อมกับขมวดคิ้วงง แล้วมีการมองต่ำด้วยนะหน็อยคิดว่าฉันไม่อยากสูงรึไงแต่นี่พยายามสูงสุดๆแล้วเถอะ!

"พี่เดย์ช้ามากจะให้วารอถึงไหนคะ?"

"ใครอ่ะเดย์น้องสาวเหรอ?"

ฉันเบะปากใส่นังผมสีแดงเพลิงจนเธอถลึงตาใส่

"นี่เอวาน้องสาวไอ้ลักษณ์น่ะ"

"ตายแล้ว!" นังผมทองว่าเสียงดังพร้อมหันมองฉันด้วยความตกใจ "สวัสดีค่ะน้องเเอวาพี่ชื่อเอพิงค์นะคะเป็นคนสนิทของพระลักษณ์..ลักษณ์คงพูดเรื่องพี่ให้ฟังอยู่นะ"

"คนสนิทเบอร์ไหนล่ะคะเพราะพี่ลักษณ์มีคนสนิทโทรหาไม่ซ้ำเบอร์อ่ะ"

"บ้าแล้ว!"

"เอ้าก็พี่ลักษณ์จะพิมพ์ชื่อเป็นเลขนี่ คุณที่หนึ่งที่สองที่สามงี้แล้วพี่สาวอ่ะที่ไหน?"

พี่เดย์หลุดขำทันทีหลังฉันกอดอกถามไปแบบนั้นก่อนเขาจะเดินแทรกพวกเธอมาหาฉัน

"เราไปกินเถอะหนังจะฉายแล้ว"

"พี่ไม่คุยกับพวกพี่สาวต่อล่ะ?"

"พี่เสียเงินมาดูหนังครับ" พี่เดย์ตอบเสียงเรียบก่อนหันมองสาวๆที่กำลังยืนหน้าเสียมองมาที่เราอีกครั้ง "ไปก่อนนะเดี๋ยวไม่ทัน"

"อ่อ เคเคไว้โทรหาเพลงนะ"

"ครับ"

ฉันหรี่ตามองคนชื่อเพลงพร้อมขืนตัวหลังพี่เดย์พยายามจะดึงฉันให้เดินไปพร้อมกัน

"ทำไมต้องโทรหาเหรอคะ?"

"คะ?"

"ทำไมพี่ต้องให้พี่เดย์โทรหาเหรอ??"

คนชื่อเพลงที่ทำผมสีแดงขมวดคิ้วมองฉันก่อนจะเหลือบมองพี่เดย์ที่กำลังยืนอยู่ข้างๆและมองฉันอีกครั้ง

"ก็เราคุยๆกันอยู่"

"คุยรอคบหรือคุยไปอย่างอื่น?"

"พี่สายแล้วนะเอวาไปได้แล้ว"

หมับ

ครั้งนี้พี่เดย์ลากฉันออกจากตรงนั้นเลยอ่ะ ฉันหันมองพี่เดย์และจับแขนเสื้อเขาไว้อย่างไม่พอใจนัก

"เธอเป็นแฟนพี่เหรอ??"

"พี่มีแฟนแล้วจะมาเปิดใจให้เด็กบ้าอย่างเธอเหรอวา?"

ฉันเงยหน้ามองพี่เดย์ที่กำลังดูดน้ำหน้าตาเฉยแม้ฉันจะยังโกรธอยู่มากๆก็ตาม

"แล้วทำไมเธอให้โทรหา"

"ขอร้องตอนแรกชื่อเธอพี่ยังจำไม่ได้"

"พี่ไปนอนกับเธอมาแล้วหรอ?"

"แค่ก!"

พี่เดย์หันมองฉันทันทีหลังสำลักน้ำเพราะฉันที่ถามแบบนั้น ทำไมล่ะฉันพูดอะไรผิดแต่ฉันคิดว่าไม่นะ

"พี่ได้ป้องกันไหมเนี่ย??"

หมับ!

"อ๊ะ!?"

ฉันเบิกตากว้างและต้องรีบเร่งฝีเท้าเดินตามพี่เดย์ให้ทันหลังจากขึ้นบันไดมาที่โรงหนังแต่เขากลับกระชากฉันเข้าไปคุยกันที่ช่องคั่นระหว่างโรงแทน

"เอวาพี่ว่าเราต้องคุยกัน"

"ไหนว่ารีบไปดูหนัง?"

"รีบน่ะรีบแต่พี่ก็ต้องทำความเข้าใจกับเธอก่อน"

พี่เดย์ขมวดคิ้วมองฉันที่กำลังเงยหน้ามองเขาด้วยความสงสัย

"มีอะไรต้องเคลียร์คะ?"

"ทำไมเราถึงเพลงเขาแบบนั้น"

"ก็วาสงสัย"

"แต่นี่มันที่สาธารณะนะวามันไม่ควรถามเพราะมันอาจทำให้เขาอาย"

"ก็..." ฉันเม้มปากก่อนจะมองสบตาพี่เดย์ด้วยความรู้สึกผิด เมื่อกี้ฉันหึงจนลืมไปเลยอ่ะ "วาขอโทษวากลับไปขอโทษเธอทันไหมคะ?"

"พี่เข้าใจว่าเราไม่พอใจพี่แต่อยู่สองคนค่อยถามดีไหมอย่างน้อยเขาก็จะไม่อายและวาเองก็ไม่ต้องรู้สึกผิด"

ฉันพยักหน้าและเม้มปากเพราะยังรู้สึกอยู่มาก ถ้าตรงนั้นมีคนเยอะกว่านี้เธอคนนั้นต้องอายมากแน่ๆเลย

"พี่ไม่ได้รู้จักเธอแล้วตอนนี้น่ะเธอแค่มาทักพี่ก็ต้องคุยตามมารยาท"

"แต่พี่ไม่ได้ชอบเธอใช่ไหม?"

"ถ้าชอบก็คบไปแล้วสิ"

"เราพี่ชอบวาขึ้นยัง?"

"ต้องมีคะแนนให้ด้วยเหรอ?"

"จะได้รู้ว่ามันคืบหน้าบ้างไหมไง"

"เอางี้" ฉันเลิกคิ้วมองพี่เดย์หลังเขาพูดแบบนั้น "พี่จะหัดพับดาวถ้าวันไหนหรือตอนไหนพี่รู้สึกดีกับเธอพี่จะพับมันและถ้าวันไหนมันเต็มโหลพี่เอามาให้เธอ"

คำพูดของพี่เดย์ทำเอาฉันใจสั่นจนพูดออกมาเป็นคำพูดไม่ได้จนเขาเอื้อมมือมาจับที่หัวฉันและโน้มลงมาใกล้กัน

"โอเคไหมยัยเด็กขี้หึง?"

"อื้อ" ฉันพยักหน้าพร้อมยิ้มกว้าง "ถ้ามันเต็มโหลพี่ต้องเอามาให้วานะ!"

พี่เดย์มองฉันที่ยกนิ้วก้อยขึ้นตรงหน้าก่อนเขาจะเอานิ้วก้อยตัวเองมาเกี่ยวกันไว้พลางยิ้มบางๆ

"ครับ..พี่สัญญา"