“โอ้ว...อุ๊ยตาย!!! ใหญ่จังพ่อคุณ”
หญิงสาวแอบสะดุ้งที่มือเล็กน้อย
“พี่ลิน ผมมีน้ำจิ้มไก่ย่างแล้วนะ แต่พี่ต้องจัดการเขย่ามันออกจากขวดเอง”
“บ้าหรอ...คิดได้ยังไงเนี่ย”
เธอชอบที่เขามีอารมณ์ขัน
“ผมว่า...เราไปตรงนั้นดีกว่า นั่นที่ประจำของผม”
“ที่ที่พวกเธอเริงสวาทกันใช่ไหม?”
ก้องภพจูงมือเกวลินเดินไปที่โต๊ะทำงาน จากนั้นเขาก็นั่งลงไปที่เก้าอี้แล้วจัดการถอดเข็มขัดรูดซิบดึงกางเกงผ้าสีดำพร้อมกับกางเกงในสีขาวลงไปคาอยู่ที่หัวเข่า
ขวดน้ำจิ้มไก่ไซส์เบิ้มก็ตั้งผงาดขึ้นชี้โด่เด่เต็มสองตาของหญิงสาวที่กำลังจับจ้องอยู่
“โห...เบ้อเริ่มเลย”
เกวลินทำตาโตอ้าปากค้างหัวใจเต้นระรัว เพราะไม่นึกว่าเด็กหนุ่มที่เพิ่งจะมีอายุยี่สิบกว่า ๆ อย่างก้องภพจะอลังการงานสร้างได้ขนาดนี้
เกวลินไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่าแม่ค้าส้มตำคนธรรมดา ๆ อย่างเธอ
จะมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับเด็กหนุ่มไฮโซรูปหล่อพ่อรวยแบบนี้
แถมก้องภพยังสนใจในตัวเธ
