“อร๊าย...คนทะลึ่ง เดี๋ยวเถอะนะ”
ก้องภพหันหน้ามาทำตาทะเล้นใส่เธอ แต่ก็แอบส่งรอยยิ้มแบบจริงใจให้เธอมาด้วย เขายอมรับว่าแม่ค้าคนนี้ทำให้เขารู้สึกหวั่นไหวไม่ใช่เล่น ทั้งหน้าตาและลีลาของเธอมันทำให้แทบจะลืมสาว ๆ คนอื่นไปเลย
ค่ำวันเดียวกัน ก้องภพนั่งทำงานอยู่ในห้องคนเดียวโดยที่ไม่มีหญิงสาวมานั่งเฝ้าคลอเคลียเหมือนเมื่อก่อน
“อ้าว...พี่ลินทำไมมาช้าจัง ผมนึกว่าพี่จะไม่ขึ้นมาหาซะแล้ว”
ก้องภพถามพลางทำหน้าดีใจ เมื่อเห็นหน้าเกวลิน ที่เพิ่งเดินเข้ามา
“มาซิ...อ่ะ พี่เอาลาบกับข้าวเหนียวมาฝาก เผื่อคุณก้องจะหิว”
“น่ารักจริง ๆ เป็นห่วงผมด้วย”
เธอไม่ตอบอะไร ได้แต่ยิ้มที่มุมปาก
“งานผมยังไม่เสร็จเลย นี่ขณะนั่งทำตั้งแต่บ่ายแล้วนะ ปวดเมื่อยไปหมดแล้วเนี่ย”
เกวลินเดินเข้าไปยืนข้าง ๆ เก้าอี้ของเขา ก่อนจะใช้สองมือนวดบริเวณต้นคอและหลังให้
“ดีขึ้นไหม...”
เธอถามอย่างอ่อนโยน
“สบายจังเลย”
ชายหนุ่มแอ่นหลัง ก่อนจ
