“ว้า...แบบนี้ร้านพี่ก็คงไม่มีลูกค้าน่ะซิ หยุดตั้งสามวัน พี่ก็ไม่รู้จะทำอะไร อยากไปเที่ยวนะ แต่ก็ไม่รู้จะไปกับใคร...เซ็ง”
“เออพเจ๊...หนูว่าช่วงนี้…คุณก้องภพเขาแปลก ๆ นะ”
“แปลกงั้นเหรอ ยังไงอ่ะ”
เธอถามอย่างสนใจ
“ก็...เขาดูกระตือรือร้นเป็นพิเศษ งานที่ถูกเสนอขึ้นไปก็ตรวจสอบ แล้วก็เซนต์อนุมัติกลับมาเร็วมากเลย ปกติจะต้องดองไว้เป็นอาทิตย์ ๆ”
“แหม...คนเรามันก็ต้องมีเปลี่ยนแปลงกันบ้างซิ อีกอย่างเขาก็เป็นถึงว่าที่เจ้าของบริษัทเชียวนะ ขืน
ขี้เกียจ ก็เจ๊งกันพอดีน่ะซิ”
“ไอ้เรื่องงานก็พอจะเข้าใจนะ ว่ามันต้องมีการกระตือรือร้นกันบ้าง แต่เรื่องผู้หญิงนี่ซิ”
“ผู้หญิง..เอ่อ...ท...ท...ทำไมเหรอ มีอะไร”
“หนูไม่เห็นคุณก้องภพพาสาว ๆ มาที่ทำงานเลย ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนแวะเวียนกันมาไม่ซ้ำหน้าแต่ละวัน หรือว่าเขาถูกผู้หญิงทิ้ง เอ๊ะ!...แต่ก็ไม่น่าเป็นไปได้ หรือว่าเขาจะเป็นฝ่ายทิ้งเอง เอ๊ะ!...”
“เอาเถอะน่า...อย
