เจิ้นหยวนดึงมือเสวี่ยอีมาที่เตียงกว้าง ทั้งสองนั่งลงบนขอบเตียง ฟูกหนานุ่มยวบลงตามน้ำหนักตัวบุรุษ ส่วนเสวี่ยอีนั้นตัวเล็กกว่าเขามาก นางสูงเพียงเลยแผ่นอกเขามาเล็กน้อยเท่านั้น
ร่างล่ำสันเหลือเพียงกางเกงแพรบางเบาติดกาย เสวี่ยอีเหลือเพียงเอี๊ยมตัวน้อยบางเบาแทบไม่ปกปิด เจิ้นหยวนประคองหน้าเรียวเล็กไว้ในมือ บรรจงจุมพิตนางอย่างต่อเนื่อง มือใหญ่ทั้งสองข้างคว้าสะเปะสะปะบีบคลึงไปบนสองเต้าเนื้อ รวบเอวคอดมาแนบชิดแผ่นอกเปลือยเปล่าของตน
จุมพิตหวานละมุนในโพรงปากนางดั่งมนต์มารดึงดูด ยิ่งถลำลึกเกี่ยวกระหวัดรัดดูดดุน ยิ่งได้ชิมยิ่งคล้ายจมดิ่งลงในห้วงมหาสมุทรอันมืดมิด
"เสวี่ยอี" เจิ้นหยวนคราง รู้สึกพึงใจอาลักษณ์สาวคนใหม่เป็นอย่างมาก ที่สำคัญเขาอยากได้มือคู่งามของนางรวมถึงอยากได้นางด้วย
เสียงบุรุษครางในลำคอทำให้นางใจสั่น เสียงกระเส่าปรารถนาเร้นลึก เสวี่ยอีไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเจิ้นหยวน เรือนกายแนบชิดเบียดบี้
