ตุบ!
เคว้ง!
ถึงเมาแต่สุดจะทน ใช้เท้าถีบร่างแกร่งจนเซกระทบข้าวของที่อยู่ด้านหลัง ร่วงลงพื้นกระเบื้องกระจัดกระจาย ก่อนจะไล่ตะเพิดให้ออกไป เพื่อล้างเนื้อล้างตัวสวมใส่เสื้อผ้า กลับเข้าไปนอนข้างกับผิงผิงที่หลับไม่รู้เรื่องราว
เช้าวันต่อมา
"เมื่อคืนผิงกลับมายังไงอะเฮีย" เสียงเพลียถาม "รู้ตัวอีกทีก็นอนอยู่ข้างนิวเยียร์"
"เมาจนไม่รู้เรื่องจะไปไหนมาไหมก็ไม่บอกใคร นิวเยียร์ตามหาจนเกือบ.." อุ๊ปส์ พยัคฆ์พูดไม่ทันจบประโยค นิวเยียร์รีบเงื้อมือปิดปากไว้
"เกือบอะไร?" ผิงผิงถามสงสัย
"ไม่มีอะไรหรอก ต่างคนต่างเมา"
"แล้วเอามือปิดปากเฮียทำไม"
"อุ้ยยย~อย่าสนใจเลยนะ เราไปคั้นน้ำส้มดื่มดีกว่า ปวดหัวมากสงสัยเพราะแฮงค์เหล้า"
ตัวเล็กรีบลากแขนผิงผิงไปยังมุมครัว พยายามเปลี่ยนเรื่องเพื่อให้คลายความสงสัย ไม่อยากให้รู้สึกผิด และ เป็นกังวลใจ จึงไม่ยอมบอกเล่าความจริง ว่าเกือบจะถูกผู้ชายแปลกหน้าลากเข้าไปทำไม่ดีไม่
