"รีบหน่อย เฮียหิว
"มันจะมากเกินไปแล้วนะคะเฮีย มีมือทำไมไม่กินเองล่ะ แค่เศษผลไม้ตกใส่เสื้อ ไม่ได้เปื้อนขนาดนั้นสักหน่อย"
"งั้นเรียกผู้จัดการให้มาเคลียร์ดีกว่า"
สาวน้อยขบเม้มริมฝีปากหลับกลั้นใจ ตะโกนเสียงดังลั่น "ก็ได้! เลิกขู่สักทีได้ไหมคะ"
"ก็หนูทำตัวไม่น่ารัก"
"ปากหวานใจทราม"
"ว่าอะไรนะ"
"สับปะรดชิ้นนี้ต้องหวานมากแน่เลยค่ะ"
เนื่องด้วยความหัวไวกับสกิลการเอาตัวรอด จึงทำให้นิวเยียร์พลิกแพลงคำด่าทอได้ทันควัน ตัวเล็กหยิบผลไม้ชีสขึ้นมาคาบไว้ที่ปาก จากนั้นก็เคลื่อนใบหน้าสวยหวานเข้าใกล้ชายหนุ่ม
'อื้อออ~!!'
แทนที่อีกฝ่ายจะงับสับปะรดชีส กลายเป็นคาบดึงแล้วคายทิ้ง สอดลิ้นเข้าแทรกริมฝีปากแทน ตัวเล็กหัวใจเต้นถี่ราวกับมันจะหลุดกระเด้งออกมากองกับพื้น รีบใช้มือผลักอกแก่งผละถอยลุกยืน พอตั้งสติได้รีบวิ่งหนีหาย
"เชี่ยยย! ไอ้พยัคฆ์ มึงแกล้งน้องมันทำไม" ห้า มองสถานการณ์แต่ก็ขบขำ
"ทำตัวน่าหมั่นไส้ กูเคืองตั้งแต่ยืนด่ากูที่เจอวันแรก แต่หุ่นอย่างเด็ดนั่งทับกูตูดอย่างแน่น"
"นี่มึงจะล่อน้องนิวเยียร์ให้ได้เลยใช่ไหม"
"แน่นอน คนอย่างกูเล็งแล้วไม่มีพลาด ลีลาดีก็ต่อ..ไม่เด็ดก็ทิ้ง..ฟาดเงินสักก้อนก็จบกัน หึ"
แปะ
แปะ
เพื่อนสนิทถึงกับปรบมือสรรเสริญความเลว แต่เพื่อนก็ย่อมรู้นิสัยสันดาน และ ที่คบกันได้ก็สภาพไม่ต่างกันเท่าไหร่นัก ดีตรงที่เกิดมาฐานะร่ำรวยแถมหล่อเหลาเร้าใจ
ใครเสนอ..พวกเขาก็พร้อมสนอง
ห้องน้ำ
"กริ๊ดดดด~" เสียงกรีดร้องในลำคอพร้อมกำหมัดแน่น นิวเยียร์วิ่งเข้ามาหมดสติอารมณ์ในห้องน้ำหญิง จ้องมองตัวเองผ่านกระจกใส รีบเปิดก๊อกน้ำใส่มือกวักถูริมฝีปากที่โดนลิ้นสอดใส่
เป็นจูบแรกอีกทั้งยังถูกกระทำต่อหน้าคนอื่น
"ไอ้เฮียยย! ฉวยโอกาส ลามก เลว" พูดจบก็ยังใช้มือตวงน้ำจากก็รูปริมฝีปากอีกทั้งสดเข้าไปกลั้วภายใน กระทั่งมีเสียงเรียก "นิวเยียร์"
ฟู่
เพราะอมน้ำเตรียมที่จะกลั้วไว้ โยชิเพื่อนสนิทดันมาสะกิดด้วยความตกใจ จึงพุ่งน้ำออกกระจัดกระจายเลอะเทอะเปรอะเปื้อน
.
.
"โดนกูคนเดียวเต็มๆ ดีนะเครื่องสำอางกูกันน้ำ อีนิวเยียร์..นี่มึงอีกแล้วนะ!!"
สรุปโยชิเดินทางมารับเพื่อนตามคำขอ เนื่องจากอยู่แถวนี้ จึงเรียกแท็กซี่คันเดียวกันหารค่าใช้จ่ายเพราะเป็นทางผ่าน
โต๊ะห้าพยัคฆ์
"นั่นดีเจคนให้เหรอ" พยัคฆ์ถามห้า "ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน แล้วคนเก่าไปไหนวะ"
"ย้ายไปทำแถวชานเมือง อย่าบอกว่ามึงสน..จะฟาดเรียบผู้หญิงสวยทุกคนไม่ได้นะเว้ย"
"ของแบบนี้ใครดีใครได้"
"แต่กูก็เห็นมึงได้ตลอด ฮ่าๆ"
แสงสีดนตรีในผับระยิบระยับปลุกเร้าอารมณ์สนุกสนาน พยัคฆ์สั่งให้พนักงานเรียกดีเจสาวสวยผมสั้นที่เอนเตอร์เทนบนเวทีมานั่ง
"ชื่อติช่านะคะ" สาวสวยแนะนำตัว
"เฮียพยัคฆ์นะครับ"
"เฮียหล่อแบบนี้ ไม่มีแฟนจริงเหรอคะ"
"ไม่มีครับ ช่วงนี้เฮียเหงามากด้วย อยากมีสาวมาครางกาย"
"ข้างกายหรือเปล่าคะเฮีย ฮ่าๆ หล่อแถมยังอารมณ์ดีแบบนี้ ติช่าชอบ"
ใครจะกล้าปฏิเสธ เมื่อทั้งเนื้อตัวมีแต่ของแบรนด์เนม กุญแจรถเปิดประทุนก็วางบนโต๊ะโชว์หรา สาวสวยผลัดเปลี่ยนเข้ามาหาไม่ขาดสาย
สุดท้ายก็จบลงที่ลากกันเข้าม่านรูด ดื่มด่ำค่ำคืนอันแสนเร่าร้อนของชายหนุ่มวัยกลัดมัน
หลายวันผ่านไป
นิวเยียร์พยายามหลบหน้ากลุ่มของพยัคฆ์อยู่เรื่อย เนื่องจากยังคงอายกับเหตุการณ์ที่ผ่านมา ส่วนโยชิกับบัวก็ไม่ได้สงสัยอะไร
เวลาบ่ายสามโมง
"กูไปก่อนนะ ต้องไปช่วยแม่ซื้อของ" บัว มีแม่เปิดร้านขายเสื้อผ้าในตลาดสด ทำอาชีพค้าขาย จึงจำเป็นต้องปลีกตัวออกจากกลุ่ม
"เหลือมึงกับกูแล้วนะ" โยชิพูดกับนิวเยียร์
"วันนี้มึงกลับเองก่อนเลย"
"จะไปไหน"
"ไปหาพี่นานา"
วันนี้นิวเยียร์มีนัดกับพี่สาว ซึ่งมีอาชีพฟรีแลนซ์ขายน้ำหอมตามบูทต่างๆ เมื่อร่ำลาเพื่อนเสร็จก็รีบเดินทางไปยังลานห้างสรรพสินค้า
"พี่นานา" นิวเยียร์เรียก "ทำไมยังไม่จัดข้าวของ เขาเปิดบูธตอนไหนกันเหรอคะ"
"เราคงไม่ได้ขายแล้วล่ะ"
"อ้าว! ทำไมล่ะ"
"เขาเปลี่ยนจากลงชื่อเช่าบูท เป็นเสนอราคาแบบประมูล ใครมีเงินประมูลเยอะกว่าก็ได้ขาย พี่คงสู้ไม่ไหว เงินเก็บก็มีไม่เยอะด้วย"
นานา พี่สาวของ นิวเยียร์ อายุยี่สิบห้าปี เรียนจบมหาวิทยาลัย เพราะหางานทำได้ยากอีกทั้งยังต้องเลี้ยงน้องสาว จึงจำเป็นต้องทำงานฟรีแลนซ์ เดินสายขายของทุกที่ทุกทาง
"ไม่เป็นไรหรอกเนอะ งานนี้เราไม่ได้ขาย ไปหางานหน้าลงบูธก็ได้" พี่สาวยิ้มหวาน
"เขาจะประมูลวันไหนคะ" นิวเยียร์ถาม
"อีกสามวันข้างหน้า"
"งั้นพี่ลงชื่อประมูลเลย เดี๋ยวหนูหาเงินมาให้"
"จะไปเอาเงินมาจากที่ไหน? แอบไปทำงานพิเศษอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย พี่บอกแล้วไง..ให้ตั้งใจเรียนก็พอ"
"ให้หนูช่วยพี่เถอะค่ะ พี่เลี้ยงหนูมาตั้งแต่สิบขวบแล้วนะ ตอนนี้หนูช่วยพี่หาเงินเอง ไม่ต้องห่วงนะคะ ทันงานประมูลบูธขายของแน่นอน!"