The Otis

Awaken 37

AWAKEN 37

Nagbago ang lugar kong na saan siya, nasa harap ni Camille ang daang kabataan na naka harap sa isang maliit na entabalado kong saan naka tayu  doon si Madison. Naka tulala at hindi alam ng mga kabataan kong bakit sila na doon. Ang iba naman ay nangungusap sa mga katabi, nagtatanung kong paanu sila na punta doon at bakit ka harap nila si Madison. Sa gabeng iyun tinipon ni Madison ang lahat ng kabataan para maki sama sa kanyang hangarin, matagal na niyang gustong gawin ang bagay na ito, na mawala na ang mga angkan at isa lang ang matitira. Ang gusto niyang mangyare ay mag siluhod, magsilipat ang lahat sa angkan ng mga Prix at Prix lang ang nag iisang angkan, wala nang iba pa.

Ngunit pinag tatawanan lamang siya ng mga magulang niya at nakaka kilala sa kanya sa tuwing sinasabe niya ito. Ito rin ang bagay na sinabe niya kay Eulexis, pasalamat siya at hindi siya pinag tawanan ng binata. Matagal na niyang gusto ang binata kahit na mag kaiba sila ng lebel sa guild, ngunit halos gusto na niyang tumira sa Otis para lang makita araw-araw ang binata, kaya ang ginagawa niya ay mga simpleng tingin sa binata sa eskwelahan nila sa tuwing maglalakad ito sa pasilyo o kaya'y pagnakiki pag usap ito sa iba. Gustong gusto mapangasawa ni Madison si Eulexis at maka sama habang buhay. Kaya isasama niya ito sa lahat ng balak na gusto niyang mangyare.

Si Madison din mismo ang may pakana ng pagkawala ng mga kabataan sa bawat bayan dahil pakiramdam niya maraming katulad niyang walang nakaka intindi na kahit na kaibigan o pamilya ngunit nagkakamali siya. Masyado siyang maisip sa bagay na tungkol sa kanya at pakiramdam niya palagi siyang inaapi kaya ang alam niya maraming katulad niya. Kinuha din niya ang binatang si Eulexis, dahil para sa kanya magiging sagabal din ang pamilya ng binata sa kanilang pagmamahalan, ang alam niya siya lang ang mahal ng binata pagkatapos ng magpakita ito ng magandang kabutihan kahit sa maikling panahon.

"Na andito ako para ipaliwanag sa inyu na magkakaroon na ng estado ang Illustra at gusto kong mawala na ang batas." Nagkatinginan muli ang lahat ng mag umpisa nang magsalita si Madison. "Gusto kong lumipat kayu sa angkan na hawak ko, ang Prix. Ang hindi sumunod ay mapipilitan sumailalim sa itim kong mahika."

Nagbulong bulungan ang lahat at may nag lakas loob na mag salita ng hindi maganda sa di kalayuan. "Baliw ka na ata! Pabalikin muna kami sa pamilya namin! Hindi ka namin kailangan!"

Agad na nagalit si Madison sa kanyang narinig, sa isang kumpas ng kamay bigla na lamang natumba ang lalaking nagsalita ng bagay na yun sa dalaga at dilat pa ang mata. Gulat na gulat ang lahat at agad na yinakap sila ng takot sa mga oras na yun. Lalong lalo hindi sila makaka labas kong na saan man sila dahil sa may mga kawal ng Prix na naka palibot sa kabataan. "Anu!? Sinu pa ang may gustong mamamatay sa oras ma ito!? Sabihin lang sa akin ang ayaw sumunod sa gusto ko at mamamatay kayu ngayun din!" Halos lumabas ang ugat sa katawan ni Madison sa pagsigaw ng mga salitang yun dahil sa panggagalaiti.

Walang nagawa ang mga kabataan na nakuha ni Madison at sumunod sa gusto niya. Masyadong matalino ang dalaga para hindi gawin ang isa pang bagay para mapa sunod niya ang lahat. Ginamit niya ang lahat na mahikang meron siya at pina ulan sa lahat ng kabataan na andoon. Hanggang sa lahat ay nasa ilalim na ng kapangyarehan ni Madison, ang unang pinagawa nito sa mga kabataan ay nakawin ang lahat na natitira sa Swiss at ibalita sa Otis ang gustong mangyare ni Madison.

Puro lang paglusob ang nagawa ng kabataan hanggang sa makuha na niya lahat ng mahika ng Swiss, gusto pa sama niyang ipapatay si Victoria ngunit kailangan muna niya maghintay ng tamang panahon para magawa ang bagay na yun at nakuha din niya ang dalawamg miyembro ng Otis Clan.

Nalipat naman ang lugar, sinaryo at napunta ito sa nakaraan. Gulat na gulat naman si Camille na naka higa si Eulexis sa kama at sa nasa loob ito ng malaking silid. Tumagos si Madison sa dalaga ng dumaan ito at umupo sa tabi ng binata. Agad niyang pina ulana ang likido sa isang botelya sa buong katawan ng binata. "Anung ginagawa mo sa kanya?" Tanung ni Camille ngunit hindi naman siya naririnig ng mga ito.

Dumilat ang binata at unang nakita si Madison na naka ngiti. Napa balikwas si Eulexis at walang maalala sa kanyang nakaraan kahit na ang kanyang pangalan dahil aa likidong pina ulan sa kanya ni Madison habang siya'y tulog. May isang alaala ang na iwan sa binata at ng mga bolang salamin na nagkalat sa buong gubat na malapit isang ilog. "Sinu ka?"

"Wag kang mag alala, ako toh si Madison ang kasintahan mo."

"Anu?" Sabay kunot noo ni Eulexis.

"Anu!?" Bulalas ni Camille. "Hindi ito maari," bulong niya sa kanyang sarili, ngayun niya napag tanto na ganito pala ang nangyare kay Eulexis habang siya'y wala pa.

"Bakit wala akong maalala? Sinu ako?"

"Naaksidente kase ang pamilya mo kasama ka at ikaw lang ang naka ligtas. Nagkakaroon kase ng gulo sa Illustra, hindi rin ligtas sa Otis, kaya dinala kita dito. Ikaw si Eulexis ang kasintahan ko, matagal na tayung magkasintahan." Paliwanag ni Madison at hindi makapagsalita si Camille sa kanyang mga narinig.

Nagbago muli ang lugar at nakita na lamang niya ang kanyang sarili sa isang silid kong saan may mahabang lamesa. Sa kanang pinaka dulo naka upo at na hihimbing ang binatang si Eulexis. Agad na lumapit doon si Camille para gisingin ang binata ngunit tumatagos lamang ang kamay niya sa katawan nito. Para siyang mababaliw at wala siyang magawa para iligtas ang binata. Biglang bumukas ang malaking pinto sa silid na ayun at pumasok si Madison. "Gumising kana!" Hanggang sa makalapit ang bagong dating walang nagawa si Camille.

Kinuha niya ang botelya sa bulsa ng palda niya na may lamang itim na likido at binuhos sa ulo ng binata. Agad din itong natuyo, gustong kunin ni Camille ang botelya ngunit wala ring silbi. Naghintay si Madison ng ilang minuto hanggang sa magising ang binata na blangko na ang mga mata dahil ang mahikang yun ay siya ding mahika na ginamit dati ng mga Grace para maging tao-taohan ang kapwa nila aswang.

"Mahal ko," animoy baliw na naka ngiti si Madison habang hinahaplos ang mukha ni Eulexis na wala sa kanyang sarili. "Mahal ko alam mo ba na kamuntik ka nang mawala sa akin, para hindi mangyare yun kailangan kong gawin sayu toh, alam ko naman na mahal mo ako at mahal dib kita. Gagawin ko ang lahat para hindi tayu magka hiwalay, tandaan mo yan, mahal na mahal kita."

Wala paren ang binata kaya nagpatuloy si Madison, "sa bagong buwan lalabas ang tunay na katauhan ng lahat ng sumapi at kasama ka doon, wag kang mag alala. Lahat kakalabanin mo, wala kang ititira hanggang sa tayu na lang ang matira, kahit ang pamilya mo at kahit din ang simasabe nilang mahal mo."

Tulala na lang si Camille habang lumuluha. Alam na niya kong bakit kailangan niya ito makita, malinaw na sa kanya ang lahat kong anu ba ang buong nangyare nang mawala siya. Wala siyang magawa para iligtas ang binata kong di ang tignan. Nang hihina ang kanyang mga tuhod at ang buo niyang katawan hanggang sa dahan-dahan maglahu ang lahat ng kanyang nakita.

***