Ep.2 เพื่อนช่างพูด
1204 Words
Ep.2 เพื่อนช่างพูด
เพราะสามสาวอยู่ที่อยู่เดียวกันทุกคนเลยใช้วิธีสลับรถวนกันใช้ขับไปมหาลัยด้วยกัน จะได้ไม่มีใครมากใครน้อยลงตารางในปฏิทินไปเลย ยกเว้นวันไหนมีใครต้องไปธุระหรืออะไรก็เอารถตัวเองออกไปแทนเลยไม่ต้องสลับวันหรือสลับรถให้วุ่นวาย เลลาสาวน้อยที่ชอบชงกาแฟเป็นชีวิตจิตใจก็รับหน้าที่ทำกาแฟให้เพื่อน ส่วนชิก็จะมีหน้าที่ซื้อพวกขนมไว้กินกับกาแฟ ส่วนมื้อเย็นส่วนมากทั้งสามจะเลือกร้านกินมากกว่าทำเพราะเพิ่งเปิดเรียนและรับน้องอีกแค่หอบร่างกับคอนโดก็อยากอาบน้ำโดดขึ้นเตียงดูซีรีย์เลยมากกว่า
SCTU มีตึกจอดรถรองรับรถของนักศึกษาอยู่ท้ายมหาลัย ทุกคนที่จอดถ้าไม่เดินมาก็สามารถนั่งรถไฟฟ้าของมหาลัยได้ รถเหล่านี้จะวนไปทั่วทั้งมหาลัยรอบละ 15 นาที ทั้งสามคนยืนต่อแถวรอรถไฟฟ้าของมหาลัย เช้านี้ทุกคนลงมติว่าจะลองไปกินข้าวที่โรงอาหารคณะ เพราะจะต้องไปตามหาพี่รหัสกับลุงหรือป้ารหัสอีก เวลาสามวันก็ไม่รู้จะหาเจอไหมถ้าเกิดไปเจอคนแปลก ๆ ชอบแกล้งให้หาไม่เจอ รุ่นน้องเฟรชชี่ก็ต้องโดนทำโทษให้ไปค่ายอาสากินกลางดินนอนกลางทรายอีกสองคืนสามวัน
"ทำไมพี่เขาไม่ให้ลงชื่อไปเลยเผื่อมีคนอยากไป"
"ใครจะอยากไปกันล่ะชิ"
"เยอะแยะ...หล่อ ๆ ก็หลายคน สวย ๆ ก็มีนะรุ่นพี่อ่ะ คงมีใครอยากไปด้วยบ้างแหละ"
"เลลาไม่อ่ะแค่เรียนก็เหนื่อยแล้วจะไปทำไม"
"แต่ถ้าเราหาลายเซ็นไม่ได้ครบเราได้ไปแน่"
เฟลอยิ้มและพยักหน้าเห็นด้วยก็เป็นเวลาที่รถไฟฟ้ามาพอดี ไม่รู้วันนี้จะเกิดอาเพศอะไรขึ้นมารึเปล่าเมื่อเฟลอเห็นว่ารุ่นพี่ที่นั่งอยู่บนรถเป็นพี่ว๊ากและแต่ละคนก็ดันนั่งคนละเบาะ รถมี 4 เบาะเบาะหนึ่งนั่งได้สองคนเท่านั้น ชิสะกิดแขนเฟลอให้รีบขึ้นรถเพราะมีคนต่อแถวอยู่เดี๋ยวจะโดนด่าเอาได้ แต่ชิเองก็แปลกใจว่าทำไมจะบังเอิญอะไรขนาดนั้น เพราะคันก่อนหน้ายังไม่เห็นมีใครนั่งมาหวยมาออกที่พวกเธอซะงั้น
"โทษทีพวกพี่ขายาวนั่งด้วยกันไม่ได้"
"อ๋อ"
"ขึ้นมาสิ"
"ค่ะ"
เป็นเพื่อนที่เอ่ยปากเพราะเห็นว่าทั้งสามคนทำหน้าลำบากใจเล็กน้อยที่จะต้องขึ้นมานั่งคู่กับพวกเขา เสียงซุบซิบ ๆ ดังจากด้านหลังหลายคนพูดเสียงดังว่าไม่ขึ้นก็หลบมีคนอยากขึ้นเยอะแยะ ก็จริงตามเสียงปริศนาว่าพี่ว๊ากหนุ่มฮอตขนาดนี้คงมีคนอยากใกล้ชิดบ้างอยู่แล้วแหละ เฟลอไม่หันไปมองด้านหลังเธอสูดหายใจเข้าและปล่อยออกก่อนจะก้าวเท้าขึ้นไปนั่งคู่กับเฮดว๊าก
"น้องคนเมื่อวานโอเคยัง"
"ดีขึ้นแล้วค่ะ"
"เราล่ะชื่ออะไร"
"เฟลอ"
"เฟลอบี้เหรอ?"
"เฟลอรี่ที่แปลว่าหิมะกำลังตก"
"อ๋อ...ชื่อน่ารักอ่ะ พี่ชื่อเพื่อนนะ"
"เพื่อน?"
"พี่เพื่อนเรียกแบบนี้ก็ได้"
"ค่ะ"
เพื่อนที่เป็นคนช่างพูดอยู่แล้วถึงกับยื่นหน้าจากเบาะหลังมาพูดคุยถามไถ่เฟลอที่นั่งอยู่กับดิษก่อนจะเอนตัวกลับไปนั่งที่เดิมแล้วเริ่มคุยกับเลลาแทน แต่คนข้างตัวของเฟลอที่นั่งเอามือกอดอกไว้หลวม ๆ ถึงกับเอาลิ้นดุนกระพุ้งแก้มอยู่หลายครั้ง เขารู้สึกแปลกใจตัวเองที่ทำไมอยู่ ๆ ก็นึกรำคาญเสียงของเพื่อนรักอย่างเพื่อนขึ้นมาเสียเฉย ๆ
"แล้วกลุ่มพวกน้องมีกันกี่คนเนี้ย"
"ปกติมีสามค่ะแต่รวมกับเพื่อนใหม่เมื่อวานอีกสองก็เป็นห้าแล้ว"
"เรียนตึกไหนล่ะคาบเช้า"
"ตึกหน้าค่ะ"
"เวลายังเหลือไปกินข้าวเช้ากับพี่ก่อนสิพี่เลี้ยงเองข้าวหมกไก่คุณป้าล็อก 2 อร่อยมากนะ"
"แต่..."
"ไปเถอะเลี้ยงทุกคนเลยอย่าคิดมาก"
"..."
เลลาที่โดยเพื่อนต้อนจนต้องตกปากรับคำแม้ว่าใจอยากจะหันไปถามชิที่นั่งอยู่ด้วยหลังกับทีแต่ก็ไม่กล้าพอ เพื่อนเองก็ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีอะไรแถมเลลายังไม่ใช่สเปคของเขาสักนิด ทั้งตัวเล็กสัดส่วนก็ธรรมดาหน้าตาออกไปทางน่ารักแต่เขาชอบผู้หญิงหน้าคม ตาโต หุ่นนางแบบเอาแบบที่เห็นแล้วไม่ต้องจินตนาการต่อ
เมื่อทั้งหมดมาถึงหน้าโรงอาหารคณะบรรดาหนุ่มหล่อที่สาว ๆ แทบจะหยุดหายใจเวลาที่เห็นพวกเขา ก็ได้เดินนำหน้าไปยังโต๊ะยาวตัวเดิมที่ประจำ ส่วนเฟลอและเลลากับชิก็เดินก้มหน้าตามอย่างห่าง ๆ ไม่ต้องหันไปสบตาใครก็พอรู้ว่าทุกสายตาได้จับจ้องมาที่พวกเธออย่างสงสัย เพื่อนเป็นคนออกตัวถามว่าใครจะกินอะไรเดี๋ยวเขาจะเดินไปซื้อให้เอง ซึ่งก็เป็นเมนูข้าวหมกไก่ตามคำแนะนำของเพื่อน
"น้ำเปล่านะ"
"เดี๋ยวพวกเราไปซื้อน้ำให้ค่ะ"
"ได้สิ"
"พี่ ๆ ดื่มน้ำอะไรกันคะ"
"น้ำเปล่าหมดเลย"
"โอเค"
เลลาพยักหน้ารับก่อนจะชวนเฟลอกับชิไปช่วยกันซื้อน้ำเพราะมีกันหลายคนซื้อหลายขวดก็หนักอยู่ หลังจากทั้งสามสาวเดินออกมาจากโต๊ะยาวก็ได้เวลาเปิดปากพูดเสียงในหัวทันที
"กูจะบ้า"
"ใจเย็นชิ"
"เฟลอเรากลายเป็นเป้าแล้วนะยังไม่ทันได้เรียนเลย"
"เอาน่า ๆ ถ้ามึงเป็นเลลาจะทำยังไงล่ะพี่เขาชวนขนาดนั้น"
"เออ ๆ หรือว่ารุ่นพี่เพื่อนจะชอบเลลาว่ะ"
"ลองถามเลลาสิสนใจไหม?"
"ไงยัยจิ๋วสนไหม?"
จากเรื่องจุดสนใจกลายเป็นเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ของเลลาแทน ซึ่งเลลาที่ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจออกแนวจะกลัวเสียมากกว่า แต่ตอนนี้เธอได้ฟังเฟลอกับชิพูดถึงรุ่นพี่เธอก็ได้แต่เหลือบมองเขาที่ยืนอยู่ตรงล็อกร้านข้าวหมกไก่กับรุ่นพี่อีกคน โดยที่ชิกับเลลาไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติบางอย่างที่เกิดกับเฟลอคนสวยเลย ตั้งแต่เฟลอสบตากับเฮดว๊ากตอนรถไฟฟ้ามาจอดเทียบริมฟุตบาทหน้าตึกจอดรถ ทั้งเขาและเธอก็เหมือนจะสบตากันบ่อยขึ้นไม่ว่าจะตอนลงรถ ระหว่างเดินที่ดิษหันมาปรายตามองเหมือนไม่ตั้งใจ จนกระทั่งการเลือกที่นั่งของโต๊ะยาว เมื่อเฮดว๊ากดันเลือกนั่งตรงข้ามกันเธอ และครั้งสุดท้ายก็คือตอนจ่ายเงินค่าน้ำ แม้จะห่างกันหลายเมตรแต่เฟลอก็หันไปเจอสายตาของดิษอยู่ดี
- Writer
