หลายวันมานี้มนต์มีนาทำตัวเองให้ยุ่งอยู่ตลอดเวลา โฟกัสแค่เรื่องฝึกงานเพียงอย่างเดียว เพื่อที่เธอจะได้ไม่คิดเรื่องของพิชยะให้ตัวเองเจ็บปวดอีก แม้จะมีบางครั้งที่น้ำตาจะไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
เธอรู้จักกับความรักและคำว่า เจ็บปวด จากคน ๆ เดียวกัน
พิชยะคือคนที่ทำให้หัวใจของเธอมีชีวิตชีวา แต่เขาก็คือคนที่ทำให้หัวใจดวงนั้นของเธอแหลกสลายเช่นเดียวกัน
พอได้แล้วมีน เลิกคิดถึงคนไม่มีหัวใจแบบนั้นได้แล้ว
ไม่สิ เธอควรจะเลิกคิดถึงคนที่เขาไม่ได้รักและเห็นคุณค่าในตัวเธอถึงจะถูก
“มีน ได้ยินที่พี่พูดไหม”
“พี่มุกมีอะไรหรือเปล่าคะ” มนต์มีนารีบปาดคราบน้ำตาบนแก้มออกก่อนที่มุกรินจะทันสังเกตเห็น โดยที่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมายืนอยู่ด้านหลังครู่หนึ่งแล้ว
มุกรินเห็นทุกอย่าง เห็นถึงความอ่อนแอเวลาที่มนต์มีนาอยู่กับตัวเอง
“พอดีว่าคืนนี้พี่ต้องบินไปฮ่องกงกับคุณทิต งานด่วนน่ะ น่าจะสองสามวันกว่าจะเสร็จ” หลังจากวางโทรศัพท์กั
