ในที่สุดน้ำตาของลูกผู้ชายอกสามศอกก็ไหลเป็นทาง
“ขอโทษ…” คำขอโทษดังแผ่วในอากาศที่ปราศจากคนฟัง พิชยะปล่อยให้ความรู้สึกเสียใจดังขึ้นในมวลอากาศอยู่นานก่อนจะลุกขึ้นไปคว้าเหล้ามาดื่ม ไม่สนว่าเป็นวันสำคัญของตนเอง
เนิ่นนานที่ความรู้สึกเหล่านั้นถูกเยียวยาด้วยแอลกอฮอล์ราคาแพง แต่เมื่อยิ่งดื่มมันเข้าไปมากเท่าไหร่ ชายหนุ่มก็ยิ่งหวนระลึกถึงความหลังครั้งเก่าที่มีมนต์มีนาอยู่ใกล้ ๆ
“เฮียมันไม่เอาไหน เฮียเป็นแค่ไอ้เฮงซวย” ด่าตัวเองเสร็จพิชยะก็หัวเราะออกมาราวกับคนบ้า ถ้าเขาฉุกคิดสักนิด เขาคงจะดูออกว่ามนต์มีนาไม่ใช่ผู้หญิงที่จะมาเรียกร้องความสนใจจากเขา
เขาทำร้ายผู้หญิงที่บริสุทธิ์คนหนึ่งลงไปได้ยังไง
ร่วมชั่วโมงที่พิชยะนั่งย้อมใจตนเองอยู่ เขาเคยคิดว่าความรักที่เขามีต่อรสสราคือความรักที่เป็นนิรันดร์
ครั้งหนึ่งที่รสสราหันหลังให้กับเขา เหมือนทุกอย่างที่คาดหวังพังลงโดยไม่ทันได้ตั้งหลัก จึงพยายามยื้อทุกอ
