บทที่82

2010 Words

ไม่ว่าบทพิสูจน์นั้นต้องใช้เวลานานแค่ไหน พิชยะก็ทำได้เพียงต้องยอมรับชะตากรรม “อืม กูรู้แล้ว ยังไงกูก็ขอบใจพวกมึงมากนะ ส่วนเรา ไปบอกป๊ากับม้าด้วยว่าถ้าฉันจัดการทุกอย่างเรียบร้อยจะไปกราบขอโทษทีหลัง” เขาพูดกับพิชชาเสร็จก็ถอดสายน้ำเกลือที่มือออก “แล้วนี่มึงจะไปไหนนอนพักก่อนดิวะไข้เพิ่งลด” ธนารู้ว่าเพื่อนร้อนใจอยากรีบไปง้อมนต์มีนาแต่พิชยะก็ควรจะรักษาตัวให้หายดีก่อน “กูไม่ได้เป็นอะไรแล้ว” พูดจบเขาก็ลุกออกจากเตียง พอทุกคนเห็นความมุ่งมั่นที่ฉายอยู่ในแววตาของชายหนุ่มก็รู้ทันทีว่าต่อให้ห้ามยังไงเขาก็คงจะไม่ฟัง “เรื่องป๊ากับม้าเฮียไม่ต้องเป็นห่วงหรอก แต่ม้าฝากมาบอกว่าถ้าเฮียจัดการทุกอย่างเสร็จแล้วนอกจากไปกราบขอโทษเฮียต้องเล่าตั้งแต่ต้นให้ม้าฟัง” หลังจากที่พูดกับแขกให้เข้าใจแล้วคุณมนูญกับคุณเพ็ญพิชย์ก็กลับไปที่ฮ่องกงทันทีเพราะต้องไปเจรจาเรื่องธุรกิจแต่ก็ไม่ลืมว่าลูกชายทำความผิดอะไรเอาไว้ โดยเฉพาะเร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD