“จะลงโทษเด็กที่ชอบโกหกยังไงดีนะ?” ริมฝีปากคนพูดเหยียดยิ้ม เขารู้ว่าเธอกับพิชชาสนิทสนมกันมากเพราะเป็นเพื่อนกันมาหลายปี ไม่แปลกที่เธอจะช่วยปิดบัง
แต่ต้องไม่ใช่กับเขา และไม่ว่าเรื่องไหนเธอก็ห้ามโกหกเขาเด็ดขาด
“มานี่สิ” เพราะมีความผิดติดตัวเธอจึงเดินเข้าไปหาพิชยะอย่างเด็กว่านอนสอนง่าย
ทว่าไม่ทันจะคิดหาวิธีเอาตัวรอด เขาก็กระตุกมือเธอลงไปนั่งที่ตัก โอบรั้งร่างบางให้อยู่ในอ้อมแขน
มนต์มีนาเม้มริมฝีปากแน่น สัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนลวกจากชายหนุ่ม
เจ้าของตักแกร่งเกลี่ยนิ้วหัวแม่มือลงกับกลีบปากเนียนนุ่ม หยาดน้ำเย็น ๆ ที่เคลือบอยู่บนปลายนิ้วเรียวยาวทำให้มนต์มีนาลำคอแห้งผาก
พิชยะสอดแทรกนิ้วเรียวยาวของเขาเข้าไปในโพรงปากนุ่ม เลยกลายเป็นว่าตอนนี้มนต์มีนากำลังงับปลายนิ้วของเขาอยู่
“ดูดสิ เฮียอยากเห็นมีนดูดและเลียนิ้วของเฮีย” เขาหลุบสายตาจ้องมองริมฝีปากบาง สองแก้มของมนต์มีนาเห่อร้อนขึ้นมาทันที
นับวันพิ
