ชายหนุ่มกลับเข้ามาในห้องหลังจากที่กล่อมน้องไออุ่นจนหลับปุ๋ยแล้ว เห็นมนต์มีนานอนอ่านหนังสือเล่มหนึ่งอยู่บนเตียงก็เดินไปปิดโคมไฟ
“เดี๋ยวสิคะ ลูกเพิ่งหลับเอง” เขาคิดจะทำอะไรมีหรือที่เธอจะไม่รู้เท่าทัน
“ก็เพราะงี้ไงถึงต้องรีบทำเวลา” ประโยคนี้ชวนให้หัวใจของมนต์มีนาเต้นแรงขึ้นหลายจังหวะ จู่ ๆ สมองก็ยอมเชื่อฟังเขาอย่างว่าง่าย ทั้งที่เธอตั้งใจจะเล่นตัวก่อน
เขาหยิบหนังสือจากมือของเธอไปวางที่โต๊ะข้างเตียง จับให้นอนลงไป ให้แขนของเธอโอบลำคอของตนเอง ใบหน้าคมคายซุกไซ้ข้างลำคอ ขบกัดเบา ๆ มือยุ่งย่ามกับเสื้อผ้าของเธอ
กระแสซ่านแล่นผ่านลงไปยังทรวงอกและท้องน้อยของมนต์มีนาในเวลาอันรวดเร็ว ยอดทรวงทั้งสองชูชันเสียดสีกับบราที่สวมใส่ ความร้อนรุ่มในกายคล้ายจะทวีคูณความรุนแรงยิ่งขึ้น
ชายหนุ่มเบียดเข้าหาร่างอ่อนนุ่ม ปลุกเร้าอารมณ์ของหญิงสาวให้พลุ่งพล่าน
พิชยะเคลื่อนกลับขึ้นมาบดจูบลงบนริมฝีปากอิ่ม ลิ้นร้อนสอดแ
