ท่านนายพลกับภูผาพูดจากันถึงเรื่องบุกฐานทัพไอ้เล่าตง แลกเปลี่ยนกันเรื่องความเห็นและกลยุทธ์ต่าง ๆ เนิ่นนาน จวบจนตะวันโผล่พ้นขอบฟ้าเป็นเวลาเกือบเจ็ดโมง ร่างคร้ามเข้มของจอมกะล่อนก็ค่อย ๆ โผล่กลับมายังฐาน เขามองหาร่างขาวอวบอัดของคู่กัดเพื่อความปลอดภัยแต่ไม่เจอ จึงเดินเข้าไปถามน้อง
“ ยัยหมาบ้านั่นไปแล้วเหรอ ”
“ ยังพี่ นั่งอยู่ในเต็นท์ใหญ่ ”
“ จะอยู่อีกนานไหมวะน่ะ ”
ขณะเดินวนไปวนมาอยู่นั้น ก็ปรากฏร่างบอบบางใบหน้าแสนหวานนุ่งผ้าถุงกับเสื้อแขนยาวเดินถือตะกร้าเข้ามา เหล่าเสืออากาศทั้งหลายรีบสะกิดแขนพี่เก่งกล้า
“ พี่ บัวตองมา ! ” เก่งกล้าหันขวับ
“ ฉิบหายแล้ว ! ทำไงดีวะ ” เธอเดินเข้ามาใกล้ ส่งยิ้มหวานให้เหล่าทหารหาญทุกนายที่ทำหน้าอิหลักอิเหลื่อกันอยู่บริเวณนั้น
“ บัวตอง มาส่งข้าวไอ้ภูเหรอ ” เก่งกล้าส่
