“ ใครว่าบัวตองไม่เก่ง บัวตองเก่งกว่าฉันตั้งเยอะ หาเลี้ยงครอบครัวมาเพียงลำพังตั้งแต่เด็ก ฉันสิ ไม่เอาถ่าน ทำตัวไม่ดี เรียนก็ไม่จบ ทำตัวง่าย ๆ เลยไม่มีคุณค่าพอให้ใครรัก ”
“ ไม่จริงเลยนะจ๊ะ ทำไมคุณเกวพูดอย่างนั้นล่ะ ”
“ ฉันแอบรักพี่ภูข้างเดียวมาตั้งนาน พี่ภูไม่เคยแม้จะชายตาแลฉัน แต่ทันทีที่เขาเห็นเธอ เขาก็ตกหลุมรักและขอแต่งงานในช่วงเวลาเพียงสั้น ๆ ทั้งที่ก่อนหน้านั้นพี่ภูไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเลย แสดงให้เห็นว่าเธอมีค่ามากนะบัวตอง ”
“ บัวตองขอโทษนะจ๊ะที่ทำให้คุณเกวเสียใจ ”
“ ขอโทษทำไม ไม่ใช่ความผิดของเธอเสียหน่อย ฉันสิบ้าบอไปเอง แถมตอนนี้มีใจให้ผู้ชายอีกคน แต่เขาก็… ”
คำพูดท้ายประโยคเงียบไป แววตาเธอฉายความเศร้าออกมาให้เห็นแว่บหนึ่ง บัวตองเป็นฝ่ายเอื้อมมือไปกุมทับมือเธอบ้าง
“ อย่าคิดมากเลยนะจ๊ะ บัวตองเชื
