เจ้าของเกียร์...เจ้าของใจ

EP 2 ต่อโปรไหม

3 ทุ่ม 50 เธอลุกขึ้นพร้อมกับยกมือไหว้ทุกคนขอตัวกลับ แต่เหมือนเพื่อนเธอจะยังไม่กลับมีเพียงเธอกลับคนเดียว เป็นไปตามคาดสำหรับผมการเดาทางผู้หญิงเป็นเรื่องง่าย เรื่องคบใครผมไม่เคยแต่เรื่องเอาผมถนัด ผ่านมาก็เยอะกว่าจะมาถึงจุดนี้ แค่ไม่เคยหลอกฟันใครมีแต่คนมาเสนอผมก็สนองถ้าจังหวะมันพอดีกัน ไม่งั้นนอนเล่น PS 5 อยู่บ้านสบายกว่า

"กูกลับก่อนลืมมีงานค้างนัดส่งอาจารย์เช้า" ผมพูดก่อนลุกขึ้นยืนก้าวเท้าตามมายาออกไปทันที เพิ่งรู้ว่าเธอเดินเร็วเหมือนกันแถมไม่สนใจใครด้วย ชุดถึงไม่โป๊แต่ขาขาว ๆ ที่อยู่ในชุดเดรสสีดำไหล่เปิดอวดความกลมมนก็ดึงดูดสายตาจากผู้ชายได้ไม่น้อย ผมที่เร่งฝีเท้าตามเธอทันจนถึงรถ จังหวะนี้ละเหมาะสุด

"เมินพี่ทำไมมายา" ผมที่ตอนนี้กางแขนทั้ง 2 คร่อมตัวเธออยู่ กลิ่นหอมของเธอแตะเข้าที่จมูกของผม ตอนเด็ก ๆ ไม่หอมแบบนี้นี่มันหอมแบบเชิญชวนให้ผมจับเธอกินเสียตรงนี้

"พี่เป็นอะไร...จะมายุ่งกับเราทำไม" เธอพูดพร้อมกับเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย ทำให้หัวของเธอยิ่งเข้าใกล้หน้าผมเข้าไปอีก ส่วนสูงเธอประมาณ 160 นิด ๆ พอยืนด้วยกันมันพอดีมาก ผมแอบมองสีหน้าของเธอในกระจกรถฝั่งคนขับ เธอกัดปากเท่ากับเธอกำลังกังวลและลังเล

"ก็อยากต่อโปร"

"โปรบ้าโปรบออะไร...ถอยออกไปได้แล้ว"

"จีบพี่ต่อไหมรอบนี้รับรองไม่ปฏิเสธ"

"ประสาทสมองกระทบกระเทือนรึไง"

"ลองก่อนสิ...พี่ไม่เคยคบใครมาก่อนเลยนะ"

"ไปหลอกเด็กที่อื่นไป"

"อยากให้เด็กหลอกมากกว่า"

เธอยังคงกัดปากทุกครั้งที่ต่อปากต่อคำกับผม มือเรียวกำสายกระเป๋าในมือแน่น ความพยายามจะดิ้นออกจากวงแขนของผมให้ได้ แต่มันก็ไม่สำเร็จยิ่งทำให้เธอโมโหมากขึ้นจนเผลอตัวหันมาหาผม นาทีที่เธอหันมาองศาของปากเธอกับผมดันชนกันพอดี จะเรียกว่าจูบคงไม่ได้เรียกว่าแตะเฉย ๆ ถึงจะถูก เธอยกมือขึ้นปิดปากทันทีดวงตากลมสวยเบิกโพลงด้วยความตกใจ

"จูบแรกหรอเรา"

"พี่แม่งนิสัย"

สุดท้ายผมเลยต้องถอยออกมาแล้วยอมให้เธอขึ้นรถขับออกไป ผมไม่ค่อยจูบผู้หญิงมีแค่ 2-3 คนที่ปากสวยจนผมจูบตอนกำลังขึ้นเตียงแต่ไม่ใช่อารมณ์ผูกพันสานต่อมันแค่จูบตามอารมณ์ตอนนั้นเฉย ๆ แต่ครั้งนี้จูบแรกของมายาเป็นของผม ๆ จะถือสิทธิ์ว่าเธอเป็นของผมนับจากวันนี้ อยากจะหนีผมหรอยากหน่อยนะ คนสวย!!

เช้านี้ฉันตื่นขึ้นมาส่องกระจกหน้าตาโทรมมากเพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนหลับเกือบตี 2 มัวแต่คิดถึงไอ้พี่พร้อมคนประสาท ไม่รู้เมาหรือเล่นอะไรเคยหักอกฉันแบบไม่เหลือชิ้นดี มาวันนี้กลับทำเหมือนไม่เคยมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น แถมมาเสนอตัวเองให้อีก ฉันส่ายหน้าเอามือตบแก้มเรียกสติเบา ๆ ก่อนจะลงไปชั้นล่างป่านนี้แม่คงเตรียมมื้อเช้าให้เรียบร้อยแล้ว อาทิตย์นี้แม่บ้านไม่อยู่ลากลับบ้านทั้งอาทิตย์ ฉันเลยอยู่บ้านคนเดียวเวลาพ่อกับแม่เข้าบริษัท ถ้ากินไม่อิ่มแม่บอกให้สั่งในแอพเพิ่มเองเพราะทำให้แค่มื้อเช้ามื้อเดียว

"ตื่นแล้วหรอเรา...ตื่นสายเหมือนกันนะ"

"เฮ้ย...เข้ามาได้ยังไงปีนรั้วหรอ ฉันจะแจ้งตำรวจออกไป"

"พี่มาทันพ่อกับแม่เรากำลังจะออกไปพอดีท่านให้พี่เข้ามานั่งรอเราในบ้าน"

"แล้วพี่จะมารอทำไม"

เธอยืนอยู่ตรงบันไดไม่ยอมลงมาคุยกับผมดี ๆ ตะโกนคุยกันไปมาจนผมเหนื่อย เลยนั่งที่โซฟารอเธอเดินมาคุยดี ๆ หรือถ้าเธอจะหนีกลับห้องผมก็ไม่ว่า ผมรอได้ไม่ได้นั่งตากแดดรอสักหน่อยนั่งเล่นเกมรอได้ทั้งวัน เธอยังเด็กแถมใจร้อนยิ่งผมนั่งเฉยเธอยิ่งโมโห เดินกระแทกเท้าเข้ามาหาผมเองโดยไม่ต้องกระตุ้น

"พี่พร้อม...ถ้าพี่จะเล่นเกมรับน้องล่ะขอนะอย่าทำ"

"พี่จริงจังออก"

"ตรงไหนบอกเหตุผลที่ฟังขึ้นหน่อย"

"ตอนนั้นเธอ 17 ขืนพี่คุยด้วยแบบนั้นพี่ไม่เสี่ยงคุกไปหน่อยหรอ"

"...."

"ตอนนี้เกิน 18 แล้วเหตุผลง่ายจะตาย"

"หวังแต่เรื่องอย่างว่าอ่ะสิถึงรอ 18"

"คบกันไม่หวังเรื่องนั้นคบทำไม"

"โอ๊ย...พูดอะไรตรงขนาดนี้ปากร้ายไม่เคยเปลี่ยน"

"ก็เปลี่ยนนะ...หลังโดนขโมยจูบเมื่อคืน"

"..."

"พี่จะกลับแล้วเอาเป็นว่าต่อโปรนะ...จะจีบจะจูบพี่ได้หมดพี่ยอม"

"ประสาท"

"รับแอดด้วยถ้าไม่รับคราวหน้าพี่จะไม่รอด้านล่างนะ"

"นิสัย"

"อีกเรื่องหนึ่ง...อย่าให้ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้พี่ขี้หวง"

เขาทิ้งระเบิดใส่ฉันแล้วก็เดินออกนอกบ้านขับรถออกไปเฉย หยิบมือถือมาดูไม่ใช่แค่ไลน์แต่มีทั้งเบอร์โทรเข้า ig fb มาทุกช่องทางจริง ๆ ฉันทำได้แค่กดรับก่อนจะเดินไปกินข้าวที่แม่ทำไว้ให้ อาหารฝีมือแม่ทำฉันลืมเรื่องบ้า ๆ นี่ไปช่วงหนึ่ง กินเสร็จฉันเลยเดินกลับห้องไปนอนต่อก่อนจะตื่นมาเพราะเสียงมือถือกระหน่ำดังต่อเนื่องเป็นเสียงเรียกเข้าของเพื่อนสนิทเลยกดรับสายทั้ง ๆ ที่ยังกลิ้งไปมาอยู่

"ว่าไงงงงงงงง...มึง"

"ว่าไงอะไรมึงเห็นเพจตุ๊ดกระซิบของมหาลัยยัง" เสียงกัสพูด

"ดูทำไม"

"มึง-ดู-เดี๋ยว-นี้"

ภาพที่เพจโพสต์คือภาพอาหารเช้าที่บ้านฉันเมื่อเช้าถูกโพสต์ลง ig : Im_PromPat มื้อเช้า @Maya_yaya เนื้อความที่เพจลงคือ

"ตายแล้วคร่าตายแล้ว...พี่พร้อมของเราเปิดตัวแฟนรึยังไง ตื่นมาดูเขาทานมื้อเช้ากันที่บ้าน เอ่ะ...ว่าแต่บ้านใครฝ่ายหญิงหรือฝ่ายชาย ตามไปเปิดวาร์ป ig ฝ่ายหญิงกัน เป็นน้องเฟรชชี่สุดสวยนามว่า มายา ไม่รู้ว่าทั้ง 2 ไปเจอกันตอนไหนทั้ง ๆ ที่เพิ่งเปิดเทอมได้แค่อาทิตย์เดียว"

"เหี้ยยยยยยย" ฉันร้องเสียงหลง

"มึงมีอะไรจะบอกกูไหม"

"มี...แต่ขอกูตั้งสติก่อนนะ เดี๋ยวกูไปหา"

Line

"พี่ทำบ้าอะไรลงไป"

"เอาเรื่องไหนล่ะ"

"ก็พี่โพสต์อะไร"

"อ่อ...ก็รูปมื้อเช้าของเราแปลกตรงไหน"

"อย่ามามึนใส่หนูนะ"

"แล้วหนูจะโวยวายทำไม"

"คนทั้งมหาลัยรู้หมดแล้ว"

"ก็ดี"

"พี่มันบ้า ๆ มากเมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้"

"เมื่อก่อนหนูไม่รู้จักพี่สักหน่อยแค่ชอบหน้าตาพี่เท่านั้น"

"....."

"นับจากนี้ไปหนูจะได้รู้จักพี่ในแบบที่คนอื่นไม่เคยได้"

"ไม่เอาไม่อยากรู้"

"ทำไงได้...พี่อยากให้รู้"

"ไม่คุยด้วยแล้ว"

"คืนนี้พี่โทรหารับด้วย...อย่าให้โทรซ้ำนะ"

เธออ่านแต่ไม่ตอบคงโมโหเรื่องรูปในไอจี ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นป่านนี้รีบมาหาผมแล้ว นี่ถ้าด่าผมหยาบ ๆ คาย ๆ ได้เธอคงทำสนุกดีผมรู้สึกชีวิตมีสีสันหน่อย ตอนนี้ทั้งมหาลัยคงรู้แล้วว่าเธอเป็นคนของผมห้ามใครเข้าใกล้ เหลือแค่ทำยังไงให้เธอใจอ่อนเลิกดื้อกับผมสักที