ตอนที่ 16
เมื่อมาถึงโรงพยาบาล เดวิดไม่ยอมคอยอยู่ที่รถตามที่มนลดาบอก เขาตัดสินใจลงจากรถก่อนจะรีบจูงมือเด็กสาวขึ้นไปหาคุณย่าของเธอราวกับว่าเขารู้จักคุณย่าของเธอเป็นอย่างดี มนลดาพยายามจะดึงมือออกแต่ก็ไม่เป็นผล
เดวิดจับมือเรียวบางเอาไว้แน่น มนลดาใจเต้นแรงด้วยความกังวล เพราะเธอไม่รู้ว่าเดวิดจะพูดอะไรกับคุณย่าของเธอบ้างหลังจากนี้ เขาดูจริงจังกับเธอไปทุกเรื่อง มนลดาได้แต่ภาวนาขอให้ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ก่อนจะรีบสาวเท้าตามเขาไปอย่างทุลักทุเล
“พี่เดฟ…เรื่องของเราพี่อย่าเพิ่งไปบอกคุณย่านะคะ” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงกังวล
“อ๋อ…คุณย่ามนรู้เรื่องของเราตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว” เดวิดหันมามองมนลดาด้วยสีหน้านิ่งเรียบแต่แววตาจริงจัง
“ห๊ะ! แล้วพี่ไปบอกคุณย่าตอนไหน!!!” มนลดาถามอย่างตกใจ
“ก็เมื่อคืนไง พี่ให้เลขาฯ มาจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายและย้ายคุณย่าไปที่ห้องพิเศษ พี่ก็บอกมนไปแล้วนี่”
“แต่พี่ไม่ได้บอกเรื่อง
