ตอนที่ 13
06.00 น.
มนลดาลืมตาตื่นขึ้นด้วยความงัวเงีย เธอขยับตัวเพียงเล็กน้อย แขนแกร่งของเดวิดก็เอื้อมมากอดเธอไว้ทันที ราวกับเขารับรู้ได้ถึงการเคลื่อนไหวของเธอ
เด็กสาวนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อยๆ หันมามองเขาใกล้ๆ เดวิดยังคงหลับใหลอย่างสงบสุข และในห้วงความคิดของเธอก็ย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ความรู้สึกมากมายถาโถมเข้าใส่จนเธอไม่รู้ว่าควรจะดีใจหรือเสียใจดี แต่สิ่งหนึ่งที่เธอดีใจคือคุณย่าของเธอจะได้รับการผ่าตัดแล้ว
“พี่เดฟคะ ปล่อยค่ะ มนต้องไปแล้ว” เสียงกระซิบแผ่วเบาของมนลดาเอ่ยขึ้น เธอพยายามขยับตัวออกจากอ้อมกอดของเขา
“เพิ่งหกโมงเช้าเองนะ มนจะรีบไปไหนเหรอ” เขาถามเสียงงัวเงีย โดยไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ
"มนมีเรียนตอนเก้าโมงค่ะ แต่เช้านี้มนจะแวะไปดูอาการคุณย่าก่อน" เธอพูดเสียงแผ่วเบา
"ได้...งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่ง มนรอพี่แป๊บ" เขาตอบก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็ว
"มนนั่งรถเมล์
