ล่า(ม)พันธะ บทที่ 10 : (อดีต) ค่าให้ยืมโทรศัพท์

1561 Words

“ก็ต้องแบบนั้นอยู่แล้วมั้ยคะ มีแฟนจะไปยุ่งกับคนอื่นได้ไงล่ะ” เสียงเล็กพูดเบา ๆ แต่คนในสายก็ยังได้ยินอยู่ดี (แต่เอาเข้าจริงก็ยังไม่เคยมีแฟนเลย ถ้ามีก็คิดว่าทำได้ดีอยู่นะ) “ดีด้านไหนบ้างคะ” ฉันถามกลับไป ริมฝีปากบางยิ้มอย่างกลั้นไม่อยู่แล้วยกมืออีกข้างปิดปากตัวเองเอาไว้ พยายามหุบยิ้มนั่นซะแต่ดูท่าจะไม่ได้ผล (ทุกด้าน) ปลายสายตอบกลับด้วยน้ำเสียงปกติ แต่ทำไมฉันรู้สึกอยากแหกปากกรี๊ดขนาดนี้เนี่ย แล้วก็หน้าร้อนวูบไปหมดไม่ต้องไปส่องกระจกก็รู้เลยว่าตัวเองกำลังหน้าแดงอยู่แน่ ๆ “เฮียลู่พักผ่อนได้แล้วค่ะชิเอลไม่รบกวนแล้ว ขอบคุณสำหรับโทรศัพท์มาก ๆ นะคะ พรุ่งนี้ให้ชิเอลเอาไปคืนที่ไหนดีคะ” ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องและตัดจบการสนทนาของเราทันที ก่อนที่ฉันจะคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ไปมากกว่านี้ (เปลี่ยนเรื่องหนีไปแบบนี้เลยเหรอ หืม) อย่าทำเสียงแบบนี้ขอร้อง! “ไม่ได้เปลี่ยนเรื่องค่ะ เก็บเรื่องไว้คุยวันอื่นบ้างเดี๋ยวจ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD