44
ผมขับรถพายัยขี้เมากลับบ้าน ลำบากต้องอุ้มขึ้นลิฟต์อีก ดีนะตัวเล็ก เลยอุ้มง่าย
"ตัวก็ไม่ใช่เบาๆ มาเมาอีก"ผมบ่นขณะอุ้มเธอเดินเข้าห้อง
ปึก!!!
"ไอ้บ้า!"กำปั้นเล็กๆ ทุบเข้าอกผมอย่างจัง
"นิ่งๆ ตัวยิ่งหนักๆ อยู่ด้วย"ผมบอกพลางใช้เท้าเปิดประตูห้องนอนตัวเอง ก่อนจะวางเธอลงบนเตียงใหญ่ของผม
"ก็ไม่ได้เบาเหมือนยัยจูดี้นี่! ไปหายัยนั่นเลยไป!!"เธอไล่ตะเพิดผม แล้วพลิกตัวหนี
"เกี่ยวอะไรกับจูดี้?"ผมนั่งลงบนเตียง จับยัยขี้เมาพลิกกลับมาถาม
"ก็นายรักยัยนั่น"เธอบอกปากยื่น ก่อนจะค่อยๆ แบะปากเมื่อพูดว่าผมรักคนอื่น
"ฉันเคยบอก?"เลิกคิ้วถาม จำไม่เห็นได้ว่าเคยพูด
"นายคบกับยัยนั่น นายรักยัยนั่น ฮือออ"เธอแบะปากปล่อยโฮ เสียใจ เธอคิดว่าผมรักจูดี้จริงๆ เหรอเนี่ย
"ไม่เคยบอกว่ารักซะหน่อย"ผมลูบหัวปลอบคนเมาที่คิดว่าผมรักผู้หญิงคนอื่น เพราะแบบนี้รึเปล่า ตอนที่นั่งอยู่ริมแม่น้ำเธอถึงร้องไห้?
"นายไม่ต้องมาโกหก! อึก!
