9
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ตอนนี้ฉันนอนล่อนจ้อนอยู่บนเตียงแทซันไอ้คนบ้าคลั่ง ที่ขืนใจฉัน!!
"จะร้องทำไม แต่งงานก็แต่งแล้ว ยังไงก็เป็นเมียฉันอยู่ดีมั้ยวะ"เขาลุกขึ้นนั่ง มองฉันที่เอาแต่นอนร้องไห้
"แต่นายไม่ได้รักฉันนี่!!"ฉันตะโกนใส่หน้าเขา น้ำตาไหล่เป็นสาย ไอ้บ้านี่ทำคนอื่นแล้วยังพูดแบบนี้อีก
ถ้าเขารักฉันสักนิด ฉันจะไม่เสียใจเลยที่เขาเป็นคนแรกของฉันไป
"เธอก็ไม่ได้รักฉันเหมือนกันนั่นแหละ หรือว่ารัก?"
"ไม่ได้รัก!!"ใครจะรักคนอย่างเขาไม่รักหรอก
"แต่ก็ชอบฉันนี่"
"ไม่ได้ชอบซะหน่อย!"ฉันชอบแทซันคนนั้นไม่ใช่คนนี้!
"จะไปไหน"เขาถามเมื่อฉันลุกขึ้นเอาผ้าห่มห่อตัว
"ไปไหนก็ได้"ฉันสะบัดหน้าใส่เขา จะกลับห้องนอน แต่เพียงก้าวขาลงจากเตียงแค่นั้น ร่างกายฉันก็ทรุดลงไปกองกับพื้น
ฮวบ!
"โอ๊ย!!!"
"อวดเก่ง!"เขาตะโกนต่อว่า แต่ก็ลงมาช่วยพยุง ทั้งที่ไม่ใส่อะไร ไอ้บ้านี่ไม่อายเลยหรือไง!>////<
"ก็มันเจ็บน
