ยี่สิบนาทีต่อมา
อาหารที่อนิสาสั่งก็มาส่งให้ที่บ้าน การันก็ออกไปเอาแล้วจ่ายเงินไป แล้วเขาก็ขนอาหารที่เธอส่งเข้ามาแล้วตรงไปที่โต๊ะอาหารทันที ทั้งสองก็ช่วยกันจัดอาหารใส่จานแล้วก็นั่งทานอาหารด้วยกันเป็นครั้งแรก นับตั้งแต่ที่แอบแซ่บกันมา
“นี่เป็นครั้งแรกเลยนะคะที่เราทานข้าวด้วยกันน่ะ...ปกติเจอกันก็เอากันแล้วก็แยกย้าย เราไม่เคยได้ทำอะไรแบบนี้ด้วยกันเลย” อนิสาพูดออกไปอย่างรู้สึกดี
“ก็ถ้าคุณไม่ใช่ดารา เราสองคนก็คงจะไปไหนมาไหนกันได้มากกว่านี้...ไม่ใช่หลบๆซ่อนๆอย่างที่เราทำกันในตอนนี้...” การันพูดไปตรงๆ เพราะเขาถ้าเธอไม่ใช่ดารามันก็คงจะไปไหนถึงไหนกันนานแล้ว
“มันก็จริงค่ะ แต่จะทำยังไงได้ล่ะคะ ฉันเลือกไม่ได้นิคะ...ดาราฉันก็อยากเป็น...อยากจะเอากับคุณฉันก็อยากเอา...ก็ต้องแอบทำแบบนี้แหละค่ะ...” อนิสาพูดบอกไปตรงๆ
“หึ...แล้วทำไมคุณถึงอยากจะเป็นดาราล่ะ มันดีตรงไหนเหรอ..ผมเห็นมีแต่คนใส่หน้ากากเข้าหากั
