เช้าวันใหม่....
นาน่าก็ตื่นขึ้นมาก่อนกายเธอก็ค่อยๆลงจากเตียงแล้วเธอก็รีบใส่เสื้อผ้าแบบเงียบๆอย่างกลัวว่ากายจะตื่น พอเสร็จเธอก็ค่อยๆเดินย่องไปเปิดประตูแล้วเดินออกไปแบบเงียบที่สุด ก่อนจะปิดประตูด้วยความโล่งใจแล้วเธอก็เดินลงไปที่ชั้นล่าง
“ตื่นเช้าจังเลยนะ...ฉันก็นึกว่ารถใครมาจอดที่แท้ก็รถของเธอนี่เองนาน่า...” กรีนที่กำลังใส่ชุดออกกำลังกายจะไปวิ่ง เจอนาน่าออกจากห้องของพี่ชายพอดี
“คุณกรีน...จุ๊ๆ...เบาๆหน่อยค่ะ นาน่าแอบออกมา คุณกายเขายังไม่ตื่นค่ะ...” นาน่ารีบเอามือจุ๊ๆที่ปากแล้วเธอก็เดินไปหากรีนแล้วรีบบอกไป
“แล้วเธอจะแอบออกมาทำไมหึ...ในเมื่อเธอมานอนกับพี่ชายฉัน...ทำไมต้องทำตัวลับๆล่อๆด้วย หรือว่าเธอแอบทำร้ายอะไรพี่ชายฉันหึนาน่า” กรีนเอ่ยถามไปเบาๆแบบไม่เข้าใจ
“นาน่าเปล่านะคะ นาน่าไม่ได้ทำร้ายอะไรคุณกายเขาเลยนะคะคุณกรีน คือนาน่าไม่รู้จะทำตัวยังไงน่ะค่ะ...เลยหนีออกมาตั้งหลักก่อน” นาน่าบอกไปต
