“ไม่มีแล้วว่ะ ตอนนี้ฉันคิดแผนอื่นไม่ออกเลย เพราะทางไหนก็ดูจะตันไปหมด แกก็ใช้ความจริงใจง้อน้องเขานั่นแหละ เดี๋ยวก็สำเร็จเองแหละ” ศรุตบอกไป
“แล้วแกล่ะไอ้เลียม มีแผนอื่นไหมวะ” นนกุลหันไปถามเพื่อน
“แผนของฉันคือรอไอ้กายกลับมาละกัน เพราะมันน่าจะช่วยแกได้ แต่อยู่ที่ว่ามันจะช่วยแกหรือเปล่าก็แค่นั้น” เลียมบอกไปด้วยรอยยิ้ม
“เฮ้อ...แต่ล่ะอย่าง...เออๆ ตอนนี้ฉันไม่มีทางเลือกแล้วนิวะ ฉันก็คงต้องง้อกรีนเขาไปก่อน ฉันไม่เชื่อหรอกว่าถ้าฉันง้อเขาทุกวันแล้วเขาจะไม่ใจอ่อนน่ะ พรุ่งนี้พวกแกไปเยี่ยมกรีนโรงพยาบาลกับฉันหน่อย” นนกุลพูดไปแบบฮึดสู้
“จะฉันพวกฉันเป็นไม้กันพี่การันล่ะสิ” เลียมพูดไปแบบเดาออกเลยว่าเพื่อนเขาต้องการอะไร
“เออ ก็ถ้าพวกแกไปด้วย พี่การันเขาก็คงไม่กล้าไล่ฉันกลับหรอก นะ...ช่วยเพื่อนง้อเมียหน่อยนะ” นนกุลพูดไปแบบขอร้องด้วยรอยยิ้ม
“แกขอร้องขนาดนี้พวกฉันจะกล้าปฏิเสธเหรอวะ เออๆ พวกฉันไปก็ได้ ยังไ
