121.เสียใจ

2103 Words

ด้านอนิสาพอเข้ามาในห้องแต่งตัวเธอก็นั่งลงแล้วก็ทำหน้าเศร้าออกมาทันที เพราะเธอไม่คิดเลยว่าการันจะมีคนรักอยู่แล้วแบบนี้ “คุณมันคนหลอกลวง ไหนบอกว่าไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนตั้งแต่เลิกกับคุณพิพิมไง...แล้วคุณมุกดานี่เป็นใคร...ฉันไม่น่าหลงเชื่อคุณเลย...” อนิสาพูดบ่นออกไปแบบเสียใจที่หลงเชื่อว่าเขาไม่มีใคร “คุณมันไอ้คนใจร้าย...ที่เลิกกับฉันก็เพราะคุณมุกดาจะกลับมาสินะ...ฉันไม่น่าหลงชอบผู้ชายเจ้าชู้แบบคุณเลย..” อนิสาพูดไปแล้วน้ำตาก็ไหลออกมาแบบห้ามไม่ได้ เพราะเธอเสียใจจริงๆ “อือ...อย่าร้องสิอาย...แกจะร้องไห้ให้ผู้ชายแบบเขาทำไมกัน...หยุดเดี๋ยวนี้นะ...อย่าเสียน้ำตาให้ผู้ชายพันธ์นั้นเด็ดขาด...อือ..” อนิสาพูดไปก็เช็ดน้ำตาแล้วพยายามใจแข็งเข้าไว้ แต่มันก็ยากเหลือเกิน “พี่อายคะ...เป็นอะไรคะ...นาน่าได้ยินพี่อายพูดเมื่อกี้...” นาน่าที่อยู่ห้องข้างๆได้ยินเสียงของอนิสาก็เคาะผนังกั้นบอกอนิสาทันที “นาน่าได้ยินเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD