ไม่ชอบแต่เต็มใจมารับมาส่ง

1553 Words

ตอนที่ 12 หน้าคฤหาสน์โรสเบิร์ก เสียงเครื่องยนต์ของรถหรูค่อยๆ ลดความเร็วลง กระจกรถสีดำสนิท ทำให้มองไม่เห็นว่าใครอยู่ด้านใน ตรงหน้ามีอวาโรสยืนอยู่ ในชุดเสื้อยืดสีขาวรัดรูปแบบแนบเนื้อ โชว์ส่วนเว้าส่วนโค้ง แบบไม่ต้องพยายาม บวกกับกาง เกงยีนส์เอวสูง ที่ตัดกับเรียวเอวคอดอย่างพอดีตัว แค่เพียงเธอยืนเฉยๆ ก็เหมือนเวลาหยุดชะงักลงไปครู่หนึ่ง ด้วยความเคยชินของเธอ~ และคิดเองว่าเป็นพี่ชาย ของใบข้าว เธอจึงเดินอ้อมไปเปิดประตูด้านหลังคนขับ เพื่อจะขึ้นรถ ทันใดนั้นประตูกลอนล็อก เธอพยายามอีกครั้งก็ยังไม่เปิด ขณะที่กระจกฝั่งคนขับค่อยๆ เลื่อนลง แต่แค่เพียงนิดเดียว~เล็กจนมองแทบไม่เห็นว่าใคร อยู่ข้างในแค่เงาลางๆ กับปลายผมสีเข้มที่สะบัดเบาๆ ตามแรงลม มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกประหลาดใจ และกดดันโดยไม่รู้ตัว จากนั้นเสียงทุ่มต่ำ แฝงความเย็นชา ก็ดังขึ้นจากด้านใน "ไม่ใช่แท๊กซี่มานั้งข้างหน้า" เธอชะงัก รู้สึกเหมือนโดนตวัด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD