สายตาคมกร้าวดั่งพญาอินทรีย์กวาดมองใบหน้าหวานที่ตนคะนึงหา หยุดสายตาบนริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงสด
อยากจุมพิตนางเหลือเกิน อยากเก็บนางไว้กกกอดแนบกายบนเตียงกว้าง
“แล้วเอ่อ..พ่อเลี้ยงของเจ้าเล่า” เจาหยวนซานก้มหน้าลงเพื่อซ่อนความผิดหวัง
สายข่าวรายงานถึงหูอ๋องแปดว่ามีข่าวซุบซิบในหมู่สาวใช้จวนสกุลเล่อ พูดกันหนาหูว่าความสัมพันธ์ลับระหว่างนายท่านสกุลเล่อกับลูกเลี้ยงสาว เปลี่ยนสถานะคุณหนูกลายเป็นนายหญิงในชั่วข้ามคืน
อ๋องแปดไม่ได้พบกับฉินชิงอีกตั้งแต่คืนงานเลี้ยง ไปขอพบคราใด พ่อบ้านก็ตอบว่านายท่านไม่สะดวกให้พบคุณหนู สืบไปสืบมาจึงรู้ว่าเล่อชุนออกไปตรวจกิจการต่างเมือง ไม่ได้อยู่ที่จวนสกุลเล่อ แต่สั่งให้พ่อบ้านเป็นไม้กันหมาอย่างแข็งขัน กีดกันไม่ให้อ๋องแปดพบฉินชิง
เจาหยวนซานยังไม่ได้ถามความจริงกับนาง ได้ยินเพียงข่าวลืออันน่าปวดใจ จึงหาโอกาสมาพบฉินชิงเพื่ออยากถามให้รู้กับปาก อยากรู้เป็นที่สุดว่าข่าวลือเป็น
