Sandra’s POV
“I TOLD you that I’ll provide everything for you, Sandra. Saka hindi pa ito, I also prepared a credit card for you so that you can shop and buy everything you want and need.”
Hindi kaagad ako nagalaw o ang makapagsalita man lang nang marinig ko ang katatagang huling binitawan niya. At this moment, tulala ko. Hindi ko inaasahang sasabihin niya iyon at mas lalong hindi ko inaasahang ganito ang mangyayari.
“Axel, stop it. This is too much…” sambit ko habang nakatingin lamang sa kaniyang mga mata.
Ayaw kong isipin niyang ito lang naman ang tanging pakay ko sa kaniya. Ayaw kong isipin niya tini—take advantage ko siya at mas lalong ayaw kong isipin niyang ang tingin niya sa pamilya ko ay sagot sa kahirapan.
Nanatili lamang siyang nakatingin sa aking mga mata. Pansin na pansin k
