“เรียกว่ารักได้เหรอ เธอทำร้ายของที่ผมรักทุกอย่าง วันนั้นเธอฆ่าแมวผม ผมโกรธแทบคลั่งเลย โชคดีที่คุณมาเจอซะก่อน ไม่งั้น ผมอาจทำร้ายเธอจริงๆ ก็ได้”
“วันนั้นฉันตีหัวคุณ”
เขายิ้มนิดๆ “ผมถึงได้สติไง”
“แล้วทำไมไม่บอกคนอื่นล่ะ ว่าฉันทำร้ายคุณ”
“ถ้าลูกน้องผมรู้ว่าคุณทำอะไรผม คุณไม่รอดแน่”
“แล้วทำไมไม่จัดการฉันล่ะ”
“อยากแกล้ง เห็นคุณครั้งแรกก็รู้สึกว่าน่าแกล้ง สงสัย ตอนโดนคุณตีหัว สมองผมคงได้รับความกระทบกระเทือน ผมเลยเอาแต่คิดถึงคุณ”
“ตอนนี้คุณก็ยังแกล้งฉันอยู่ใช่มั้ย” เธอยังไม่อยากไว้ใจผู้ชายคนนี้
เขาสวมกอดเธอแน่นกว่าเดิม พร้อมจูบหัวไหล่เย้าหยอก ทำเธอขนลุกไม่ไหว
“คุณอ่ะ” เขินมากด้วย
“นิดจ๋า ผมร้อนไปหมดเลย”
“แอร์เย็นจะตาย ร้อนได้ไง”
“ร้อนข้างใน” เขากระซิบพลางจูบไหล่เธอไม่หยุด
“อื้อ คุณ..นิดว่า ..มันไม่เหมาะนะคะ” เธอเรียกแทนตัวเองด้วยชื่อครั้งแรก เพราะอารมณ์มันพาไป มันอยากอ้อน มันห้ามไม่ไ
