ตอนที่ 6 อาจเป็นครั้งสุดท้าย
“ถ้าให้ก็เอา ใครกันจะไม่อยากได้เงิน” หมวยเล็กสบตาตอบเขาอย่างไม่ยอมแพ้
“งั้นก็ทำตัวดี ๆ”
ว่าแล้วก็จับมือเล็กสอดเข้าไปในกางเกงยาวใส่สบายของตัวเอง แม่คนตัวดีก็ช่างรู้งาน เจองูยักษ์เข้าก็ทั้งจับทั้งรูดขึ้นรูดลง จนเขาเริ่มครางเบา ๆ
“ขยับขึ้นมาสิ หมวยทำให้”
“อืม”
เขาทำตามเหมือนหมาเชื่อง ๆ มีแค่ตอนนี้นั่นแหละที่จะสั่งกูได้
คนร่างสูงขยับตัวขึ้นไปในระดับที่พอดีกับใบหน้าสะสวย ดวงตากลมโตหลุบต่ำมองมาที่เบื้องล่างของเขาที่มันผงาดออกมานอกกางเกง สายตาแบบนั้นของหมวยเล็กทำเอาเขาเหมือนใจจะขาดให้ได้
มือเล็กกำเจ้ามังกรยักษ์ไว้รอบไม่มิด จับรูดขึ้นลงรั้งส่วนปลายหยักลงไปหาริมฝีปากอวบอิ่มเย้ายวน หมวยเล็กไม่ใช่คนช่ำชองแต่แรก ทว่ากลับดีขึ้นเรื่อย ๆ จนเขาเดาทางไม่ออก
“เร็ว” เขาไม่พูดเปล่า ขยับสะโพกเอาส่วนปลายนั้นกระแทกริมฝีปากเธออย่างหงุดหงิดงุ่นง่านใจ
คนตัวเล็กหลุดขำ รอยยิ้มยี
