หลังจากวันนั้นความสัมพันธ์ของทั้งสามคนก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ไปไหนมาไหนด้วยกันอย่างเปิดเผย ไม่สนใจสายตาของใครที่มองมา เพราะทั้งสามคนมีความสุขกับความสัมพันธ์แบบนี้ ความสัมพันธ์ที่มีเราสามคน
“พลอยขอเข้าไปดูของใช้ตรงนู้นก่อนนะคะ เสร็จแล้วอาตามมานะ” พลอยใสเอ่ยบอก เมื่อทั้งสามคนมาเดินซื้อของใช้รวมทั้งอาหารสดและแห้งเข้าบ้าน
“ครับ” เมฆขานรับ ในขณะที่ยืนรอน้องชายเลือกซื้อของ
พลอยใสเดินดูวัตถุดิบในการทำอาหาร วันนี้หญิงสาวตั้งใจจะทำเมนูโปรดของคุณอาทั้งสอง ที่เธอเคยทำให้กินไปแล้วหนึ่งครั้ง และคุณอาทั้งสองบอกว่าอร่อยมากอยากกินอีก
“ไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่” เสียงทักทายคุ้นหูดังขึ้นด้านหลัง โดยที่พลอยใสไม่ต้องหันไปมอง ก็รู้ได้ทันทีว่าเจ้าของเสียงนี้คือใคร แต่ในเมื่ออีกคนอุตส่าห์เป็นฝ่ายเข้ามาทักทายก่อน หญิงสาวก็คงไม่ใจร้ายจึงหันกลับไปสนทนาด้วย
“ค่ะ มีอะไรไม่ทราบคะ คุณราตรี” ราตรีแสร้งยิ้มให้ลูกเลี้ยง ที่นางสามารถกำจัดออกมาจากบ้านได้ ทอดสายตามองพลอยใสตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าอย่างหยามเหยียด คนถูกมองชักสีหน้าไม่พอใจ
“เห็นคนรู้จักก็เลยแวะมาทักทายสักหน่อย เป็นไงสบายดีไหม แต่เท่าที่น้าดู ก็เหมือนจะไม่ได้สำเร็จลำบากนะ”
“ทำไมคะ ผิดหวังเหรอ ที่ฉันไม่ได้ลำบากเหมือนอย่างที่คุณคิด”
“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ แต่ก็ไม่แปลกถ้าเธอจะไม่ลำบาก ก็เล่นใช้ร่างกายหาเงินเลี้ยงดูตัวเองแบบนี้จะลำบากได้ยังไง คนที่เขาทำอาชีพนี้เขาเรียกว่าอะไรน้า” เหยียดยิ้มออกมาอย่างหยามเหยียดดูถูกสะใจ
พลอยใสโกรธจนตัวสั่น ได้แต่ยืนกำมือตัวเองแน่น เพราะไม่อยากมีเรื่องกับผู้หญิงคนนี้ให้ต้องอับอาย
“นี่ถ้าพ่อเธอรู้เข้า ว่าเธอเอาตัวเข้าแลกให้ลูกน้องเก่าของพ่อเธอตั้งสองคนในเวลาเดียวกัน เพื่อแลกกับที่ซุกหัวนอน พ่อเธอคงโกรธเธอมาก ที่เธอทำตัวเหลวแหลกขนาดนี้”
“หุบปากซะ” นั่นคือสิ่งที่พลอยใสกัดฟันเอ่ยออกมา แต่ก็ไม่ได้ทำให้ราตรีหยุดได้เลย ยิ่งเห็นพลอยใสโกรธนางก็ยิ่งสะใจ
“ฉันไม่คิดเลยนะ ว่าอดีตลูกคุณหนูอย่างเธอจะตกต่ำได้ถึงขนาดนี้ หรือว่ามันดีกันนะ ที่ได้มีผัวทีเดียวสองคน น่าภูมิใจเนาะ พวกวิปริต น่าขยะแขยง”
“นี่...”
“ถ้าคนอื่นน่าขยะแขยง แล้วคุณราตรีล่ะครับ สะอาดอย่างนั้นเหรอ” เสียงพูดของเมฆดังแทรกขึ้นมา ร่างสูงของสองพี่น้องเดินเข้ามาสมทบอยู่ข้างพลอยใส
พวกเขาสองคนยืนฟังอยู่นานแล้ว คิดว่าราตรีจะหยุด ที่ไหนได้กลับพูดอะไรน่าเกลียดไม่ให้เกียรติคนอื่นออกมา
“นั่นสิครับ อย่าลืมนะครับว่าเมื่อก่อน คุณราตรีประกอบอาชีพอะไร และใช้วิธีไหนในการจับคุณพงษ์มาเป็นสามี” ราตรีเริ่มหน้าเสีย มองเมฆกับหมองตาขวาง แต่ชายสองคนก็ไม่ได้สะทกสะท้านตรงกันข้าม เมฆยังเอ่ยต่อ
“ผมสองคนพี่น้องรักพลอยจริงๆ ความรักที่เราสองคนพี่น้องมีให้พลอย มันไม่ใช่เรื่องวิปริตหรอกนะครับ เดี๋ยวนี้โลกมันหมุนไปไกลแล้วนะครับ ทำไมคุณราตรียังยืนอยู่ที่เดิมอีกล่ะ ในสังคมสมัยนี้เรื่องสามคนผัวเมียมีออกมาก หัดเปิดหูเปิดตาหาความรู้ใส่ตัวบ้างก็ดีนะครับ ไม่ใช่นั่งหมอบอยู่แต่ในกะลา... ไปกันเถอะพวกเรา อย่ามาเสียเวลาอยู่กับคนแบบนี้เลย” เมฆจับมือพลอยใสเดินออกมา หมอกที่เดินออกมาเป็นคนสุดท้ายก็หันมายิ้มให้นางราตรี
“พี่เมฆเขาบอกว่าคุณราตรีเป็นกบในกะลานะครับเมื่อกี้ เผื่อคุณราตรีไม่เข้าใจผมช่วยแปลให้ หวังว่ากลับบ้านไป จะเปิดกะลาที่ครอบหัวไว้ออกนะครับ” หมอกยิ้มให้อีกครั้ง ก่อนจะเดินตามทั้งสองคนออกมา ทิ้งราตรีให้ยืนหน้าดำหน้าแดง กำมือแน่นอยู่ตรงนั้นเพียงคนเดียวด้วยความเจ็บใจ
“ไม่ต้องคิดอะไรมากรู้ไหม ไม่ต้องเก็บเอาคำพูดคุณราตรีมาใส่ใจ ปล่อยผ่านไปได้เลยนะครับ” เมฆเอ่ยขึ้น ในขณะที่ทั้งสามคนนั่งรถกลับบ้าน เพราะไม่มีอารมณ์จะซื้อของต่อ
“ใช่ครับ อาสองคนรักพลอย เพราะฉะนั้นพลอยอย่าคิดมากนะ”
“ขอบคุณนะคะ ที่อาเมฆกับอาหมอกปกป้องพลอย...พลอยล่ะอยากจะตบปากผู้หญิงคนนั้นจริงๆ” คิดแล้วยังแค้นไม่หาย หากได้ตบสักทีคงรู้สึกดีกว่านี้
สองพี่น้องหันมองหน้ากันยิ้มๆ ก่อนที่เมฆจะเอ่ยตอบกลับมา
“ดีแล้วครับที่พลอยไม่ทำแบบนั้น เราไม่สมควรลดตัวลงไปตบตีกับคนแบบนั้น มีแต่เสียกับเสีย เขาทำอะไรเราไม่ได้ เดี๋ยวเขาก็อกแตกตายไปเอง” เธอก็หวังว่าให้เป็นดั่งเช่นเมฆพูดทีเถอะ ขอให้คนตีสองหน้าอย่างผู้หญิงคนนั้นแพ้ภัยตัวเองสักที พ่อเธอจะได้ตาสว่าง ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ดีอย่างที่เสแสร้งแสดงออกมา
“อื้อ” เสียงหวานร้องครางออกมาเบาๆ ในลำคอ ในขณะที่ดวงตากลมโตยังคงหลับสนิทอยู่ในห้วงนิทราแสนหวาน เพราะเมื่อคืนหญิงสาวถูกสองพี่น้อง ขอรางวัลที่ทำตัวน่ารักปกป้องเธอ พลอยใสจึงมอบรางวัลให้จนดึกดื่นจึงได้พัก
“อื้ม” พลอยใสร้องครางออกมาอีกครั้ง ร่างบางกระสับกระส่าย สองมือกำผ้าห่มไว้แน่น คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน เมื่อในห้วงนิทรากำลังฝันหวาน ว่ามีชายหนุ่มปริศนากำลังไล่เลียรูรักของเธอ
สะโพกผายร่อนขึ้นไม่ติดเตียง เหมือนตรงนั้นของตัวเองมีบางอย่างกำลังรุกล้ำ กำลังชอนไชปาดเลียไปทั่ว ไหนจะทรวงอกทั้งสองข้างอีก เหมือนมีคนกำลังบีบเคล้น โดยเฉพาะยอดอกเสียววูบวาบจนแข็งเป็นไตขึ้นมา
หมอกเหลือบสายตาขึ้นมองคนที่ยังนอนหลับขี้เซาด้วยความพอใจ จับเขาเรียวแยกออกกว้างมากขึ้นกว่าเดิม ตวัดลิ้นเลียชิมน้ำหวานที่ไหลซึมออกมาจนเปียกแฉะ ท่อนเอ็นแข็งขึงขึ้นจนปวดไปหมด ขยับตัวลุกนั่งคุกเข่า จ่อแท่งเนื้อตรงรอยแยกและกดลึกเข้าไปช้าๆ
"อื้อ..." เสียงครางของคนที่นอนหลับ พร้อมทั้งคนลักหลับดังออกมา ทำให้เมฆกำลังดูดกินนมเสียงดังจ๊วบๆ ต้องปรายตาขึ้นมอง จับมือบางมาสัมผัสลำรักของตนบ้าง
หมอกขยับเอวสอบพาแท่งเนื้อขยับเข้าออกเชื่องช้า เห็นพลอยใสยังนอนหลับตา ก็ยิ่งตื่นเต้นและเสียวจนแทบเสร็จเสียด้วยซ้ำ
“อ้ะ...อื้อ...” และคนที่นอนหลับก็ดูเหมือนจะรู้ตัว เมื่อร่างกายเกิดความรู้สึกรัญจวนชวนเสียวทั้งบนและล่าง เปลือกตาที่หนักอึ้งค่อยๆ ลืมขึ้นและเบิกกว้าง
"อ้าย อื้อ" เสียงกรีดร้องด้วยความตกใจหายไปในลำคอ เมื่อเมฆประกบริมฝีปากลงมาปิดเสียงนั้นไว้ สอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากหวาน เกี่ยวลิ้นเล็กย้ำๆ ไปมา
จนพลอยใสหายตกใจและปะติดปะต่อเรื่องราวได้ว่า ตอนนี้เธอกำลังถูกสองพี่จอมหื่นจับกินรับแสงแรกของวัน
"อ้ะ...อื้อ...อ้า นี่ นี่พวกอา" เสียงพูดกระท่อนกระแท่น ความเสียววิ่งพล่านไปทั่วร่าง เมื่อหมอกกระแทกกระทั้นเข้าใส่แรงขึ้นเรื่อยๆ จนเธอหัวสั่นหัวคลอน แต่ถึงอย่างนั้นมือก็ยังรูดรั้งแท่งเนื้อให้เมฆอย่างต่อเนื่อง
"อรุณสวัสดิ์ครับเมียจ๋า" หมอกเอ่ยออกไปอย่างอารมณ์ดี จับขาเรียวยกขึ้นพาดบ่า
"อื้อ...ใคร...อ้า...เขา อรุณสวัสดิ์แบบนี้กัน...อ้ะ...เล่า"
"ก็พวกเราสองคนไงครับ เมียจ๋าอมให้ผัวที” จับศีรษะเล็กหนุนบนหน้าขา ให้แท่งเนื้ออยู่ใกล้ปากพลอยใส หญิงสาวจึงอ้าปากครอบครองแท่งเนื้อของเข้าปาก
“ซี้ด” เมฆเสียวหัวบานวูบวาบ เมื่อถูกโพรงปากนุ่มครอบครองแท่งเนื้อใหญ่ มือหนาจึงเลื่อนไปลูบไล้ร่างงามโดยเฉพาะเต้างามสองข้างใหญ่ล้นมือ
"อ้ะ...อื้ม"
"โอ้...เสียวจังเลยครับเมียจ๋า"
"พี่ก็เสียว อ้า...ดูดแรงๆ อ้า อย่างนั้นครับเมีย"
"เอาพร้อมกันไหมพี่เมฆ"
"จัดมา" ยังไม่ทันที่พลอยใสจะได้ร้องค้านว่าไม่เอา หญิงสาวก็ถูกสองแฝดจัดท่วงท่าเสียเรียบร้อย
ร่างบอบบางนอนคว่ำหน้าคร่อมร่างของเมฆไว้ แท่งเนื้อของเมฆเสียบเข้าที่ช่องทางรักด้านหน้าเป็นที่เรียบร้อย ทรวงอกคู่งามลอยเด่นอยู่ใกล้ใบหน้า เมฆจึงอ้าปากครอบครองและดูดกินไว้
ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น เมื่อแท่งเนื้อของหมอกกดลึกเข้าสู่รูรักด้านหลัง ความเจ็บและความเสียววิ่งมาพร้อมกัน
"อื้อ...เบาๆ ค่ะ" เสียงหวานร้องบอกออกมา ใบหน้าสวยเหยเกเมื่อความใหญ่โตเคลื่อนตัวเข้ามาในร่างกายพร้อมกันทั้งสองทาง
"ซี้ด สุดยอดเลยเมียจ๋า ตอดตุบๆ เลยครับ"
"ข้างหน้าก็รัดจนอาปวดไปหมด เก่งจริงเมียของผัว อ้า" สองพี่น้องเอ่ยชมพลอยใสไม่ขาดปาก เอวสอบก็เริ่มขยับเข้าออกเมื่อช่องทางรักเริ่มคลายตัว
ส่วนคนถูกแทงทั้งด้านหน้าและด้านหลังพร้อมกัน ไหนจะเต้างามที่เมฆกำลังดูดกินก็เสียววูบวาบทั้งร่างกาย คำชมที่สองพี่น้องเอ่ยบอกมาก็ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี
"อ้า...พวกอาหื่นไปแล้วนะ เมื่อคืน...อ้ะ...ก็ตั้ง...อ่อย...หลายระ รอบ" เสียงหวานเอ่ยต่อว่ากระท่อนกระแท่น เมื่อสองพี่น้องระรัวเอวสลับกันเข้าออกในร่างกายของเธอ
"ก็เมียอยากทำให้ผัวหลงทำไมล่ะครับ” เมฆเอ่ยตอบ ฟาดฝ่ามือลงบั้นท้ายขาวเนียนไปหนึ่งครั้ง เลื่อนมือมาจับเอวคอดกระแทกแท่งเนื้อเข้าใส่ไม่ยั้ง จนพลอยใสโยกโย้ไปตามแรงกระแทก
ส่วนหมอกก็โน้มตัวลงมาบีบเคล้นเต้านมแทนบ้าง พลอยถึงกลับร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่านจนแทบจะขาดใจ
"อ้ะ...อี้...อ้า...งี้...อ่อย เสียว อื้อ พลอยเสียวนะผัวบ้า"
"หมอกเมียด่าว่าเราบ้าว่ะ จัดการหน่อยสิ" เอ่ยบอกน้องชาย
"จัดไปครับพี่ นี่แนะ ด่าผัวตัวเองเหรอ" ฟาดฝ่ามือลงบนบั้นท้ายงอนไปหนึ่งที จนพลอยใสสะดุ้งทั้งเสียวทั้งเจ็บในเวลาเดียวกัน อยากจะร้องด่าแต่ก็ไม่ทัน เมื่อเมฆรั้งท้ายลงฉกริมฝีปากมาบิดเสียงร้องด่านั้นไว้ บดจูบลิ้นแลกลิ้นนัวเนีย
ซึ่งหมอกก็ซอยเอวสอบเข้าออกยิกๆ ในช่องทางรักด้านหลัง เสียงหน้าขาและบั้นท้ายกระทบกันดังตับๆ พาให้พลอยใสแทบจะเสร็จสม ร่างกายร้อนระอุดั่งกำลังจะแตกออกจากกันในไม่ช้า
"เสียวโคตรเมียจ๋า จะเสร็จแล้วนะ อีกนิดเดียว อ้า" หมอกเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจากเดิม เมื่อช่องทางรักบีบรัดแน่นขึ้น
"อ้ะ...อื้อ...ไม่ไหว ผัวขา เมีย ไม่ไหว กะ...อื้อ" เสียงกรีดร้องแห่งความสุขสมหายไปในลำคออีกครั้ง เมื่อถูกเมฆประกบปากไว้ ร่างบางเกร็งกระตุกปล่อยน้ำหวานเเตกทะลักออกมา
"อ้า" เช่นเดียวกับหมอก กระแทกเข้าใส่ทีเดียวมิดด้ามปล่อยน้ำเชื้อเข้าสู่ร่างงาม
"งั้นต่อไปของพี่แล้วนะ" เมฆผละริมฝีปากออก จับสะโพกงอนยกขึ้น กระแทกแท่งเนื้อเข้าใส่เร็วๆ ในช่องทางรักที่เปียกแฉะไปด้วยน้ำหวานของหญิงสาว เคลือบแท่งเนื้อจนมันวาวและยังตอดรัดตุบๆ เพราะเพิ่งเสร็จสมไป เสียงแท่งเนื้อกับน้ำหวานกระทบกันดังแจะๆ ช่างเพราะยิ่งนัก
"อ้ะ...ผัว...อื้อ...พลอย...อ่อย...อาเมฆ" พลอยใสที่เพิ่งเสร็จไปไม่นาน ก็ถูกความเสียวเล่นงานเข้ารูรักอีกครั้ง เมื่อถูกแท่งเนื้อกระแทกเข้าใส่ไม่ยั้งแรงๆ ร่างงามเชิดหน้าร้องครางออกมา
"รัดแน่นชะมัดพลอยจ๋าของอาเมฆ จะเสร็จแล้วใช่ไหม พร้อมกันนะเด็กดี" รวบรัดร่างบางแนบแน่นกระแทกกระทั้นเข้าใส่เป็นช่วงสุดท้าย ระรัวเอวสอบ เสียงดังสนั่น ส่วนหมอกก็ขยับมาด้านข้าง จับใบหน้าของพลอยใสหันมาหาแท่งเนื้อตัวเอง
“เลียเช็ดคราบให้ที” พลอยใสทั้งเสียว ทั้งจะเสร็จ ก็กลั้นใจคว้าแท่งเนื้อของหมอก จัดการเลียทำความสะอาดให้ หมอกจึงยื่นมือมาบีบเต้างามเพิ่มความเสียวให้พลอยอีกทาง
“ผัวจะไม่ไหวแล้วพลอย อีกนิด อีกนิดเดียวนะครับ” เมฆเร่งจังหวะในช่วงสุดท้าย เมื่อความสุขกำลังจะแตกทะลักออกมาในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า
"อ้า...ซี้ด" แท่งเนื้อใหญ่กระแทกสะโพกอัดเข้าใส่ครั้งสุดท้าย พลอยใสผละปากออกจากแท่งเนื้อของหมอก ร่างบางเกร็งกระตุกติดๆ กันอีกครั้งอยู่บนตัวของเมฆ ซบหน้าลงบนบ่าหอบหายใจแรงไม่ต่างจากเมฆ มือหนาลูบแผ่นหลังบางชื้นเหงื่อไปมาด้วยความเอ็นดู เกลี่ยปอยผมที่หลุดร่วงออกจากใบหน้า กดจูบลงบนขมับเล็ก
พลอยใสเงยหน้าขึ้นมอง หอมแก้มสากของเมฆไปหนึ่งฟอด พลิกตัวลงนอนเคียงข้างตรงกลางระหว่างชายทั้งสอง หันไปหอมแก้มหมอกบ้างเช่นกัน
“ต่ออีกได้ไหม” เมฆเอ่ยขอ ซึ่งแน่นอนว่าพลอยใสรีบขยับตัวลุกขึ้นนั่งเตรียมกระโดดลงจากเตียง
“ไม่เอาแล้ว อาจะมาหื่นขนาดนี้ไม่ได้นะ รีบลงไปทำอาหารให้พลอยทานเลยค่ะ วันนี้พลอยไม่มีแรงแล้ว”
“งั้นก็ไปอาบน้ำกัน” ว่าจบ หมอกก็ลุกขึ้นรวบร่างบางอุ้มลงจากเตียง หันมายักคิ้วให้พี่ชายอย่างรู้กัน
“พี่ไปช่วยอาบ”
“ม่าย”