“ รุ่นพี่ที่มหาลัยซื้อผัดไทยมาฝากค่ะ เรารู้จักกันเมื่อเช้าตอนไปทานอาหาร”
ฉันตอบพี่ไปตามความจริง เรื่องแค่นี้เค้าคงไม่โกรธหรอกมั้ง
“ รุ่นพี่ที่ไหน เจอกันตอนเช้าถึงกับมีเบอร์โทรกันแล้วหรอ เธอแจกเบอร์โทรง่ายไปป่ะ”
นี่เค้ากำลังบ่นฉันหรอ อันนี้มันคือเรื่องส่วนตัวของฉันรึเปล่า
“ เป็นรุ่นพี่ที่กำลังเรียนหมอ ท่าทางดูไว้ใจได้ เราแลกช่องทางติดต่อกันไว้ ฉันว่ามันก็ไม่ได้เสียหายอะไรนี่คะ ”
เขามันใจแคบเกินไปหรือเปล่า และอีกอย่างมันไม่เกี่ยวกับเขาสักนิดเลย
“ จะไปกินก็ไปกินสิ ฉันจะนอนแล้ว”
พูดจบเขาก็นอนตะแคงหันหลังให้ฉัน พร้อมไล่ให้ฉันไปกินผัดไทย หงุดหงิดอะไรของเขา ฉันปรับอารมณ์แทบไม่ทัน ฉันห่มผ้าให้พี่ธีร์ ก่อนเดินกลับไปกินผัดไทย แค่แกะออกจากห่อกลิ่นก็หอมตลบอบอวนไปทั่ว มีกุ้งตัวโตด้วยนะ
“หืม..อร่อยที่สุดเลย ”
ฉันกินไปยิ้มไป มันฟินที่สุด เส้นผัดไทยเหนียวนุ่มกุ้งตัวโตและหวานมากๆ นานๆทีจะได้กินอ
