-ธีร์-
ผมกลับจากโรงแรมก็รีบโทรหาไอ้ภู แม่ผมบอกว่าถ้าใครรักเมียมากๆจะแพ้ท้องแทนเมีย เอาจริงผมก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ถ้าไอ้ภูแพ้ท้องแทนเมียผมถึงจะเชื่อ
ครืด~ครืด~
{ค่ะพี่ธีร์ }
“น้องมายด์ครับ ไอ้ภูอยู่รึเปล่า”
{อยู่ค่ะแต่ว่า../อ้วก…อ้วก…อ้วก…”
“อย่าบอกนะครับ ว่าไอ้ภูแพ้ท้องแทนเมีย”
{ใช่ค่ะ พี่ภูแพ้ทองแทนมายด์มาจะอาทิตย์แล้ว
สงสารมากค่ะ กินข้าวไม่ได้เลย กินได้แต่ของเปรี้ยวๆ }
ชัดละ เห็นทีที่แม่ผมบอกจะเป็นเรื่องจริง
{พี่ธีร์มีอะไรด่วนมั้ยคะ มายด์จะให้พี่ภูโทรกลับ}
“ไม่มีแล้วครับ งั้นแค่นี่นะ”
{ค่ะ}
หลังจากวางสายกับสมายด์ ผมก็รีบวิ่งไปอ้วกอีกรอบ หลังจากนั้นก็หลับเป็นตาย เพราะทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย
-โฟกัส-
ฉันขึ้นคอนโดมาอย่างเร่งรีบ พอมาถึงฉันก็ตรงมายังห้องนอน และเห็นพี่ธีร์นอนหลับอยู่บนเตียง ใบหน้าซีดเซียว ฉันถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่รีบเดินเข้ามากอดพี่ธีร์แน่น
“ฮึก…ฮึก…พี่ธีร
