“เอาแบบนี้ก็แล้วกันค่ะ เพื่อความยุติธรรมทั้งสองฝ่าย ที่นี่มีกล้องวงจรปิดพร้อมบันทึกเสียง ถ้าทั้งสองฝ่ายบริสุทธิ์ใจ ก็ไปเปิดดูพร้อมกัน”
พอแม่พี่ธีร์พูดแบบนั้น ยัยโดนัดก็รีบหันหน้าไปมองแม่ คงกลัวคนอื่นรู้ความจริงละสิท่า
“ ไม่เป็นไรค่ะคุณป้า ถ้าพนักงานเสิร์ฟคนนี้ไม่อยากขอโทษก็ไม่เป็นไร หนูไม่เอาเรื่องแล้วก็ได้”
นั่นไงทุเรศที่สุด หาทางออกจนได้
“ ไม่อยากเอาเรื่อง หรือกลัวคนอื่นรู้ว่าเธอทำอะไรกับโฟกัสกันแน่ ”
พี่ธีร์ยังขยี้สองแม่ลูกไม่หยุด
“ ว่ายังไงคะคุณรตี หนูโดนัท จะไปดูกล้องด้วยกันหรือเปล่า ”
พอแม่พี่ธีร์พูดแบบนั้นสองแม่ลูกก็มองซ้ายมองขวา
“ไม่เป็นไรค่ะคุณป้า แค่ชุดเลอะนิดหน่อยเอง ”
“เหอะ~ สุดท้ายก็ไม่กล้า…ไปโฟกัส…กลับ ไม่ต้องทำมันแล้ว”
พี่ธีร์ดึงแขนฉันออกจากงานทันที
“เดี๋ยวสิพี่ธีร์ จะพาฉันไปไหน ”
ฉันรีบรั้งตัวเองเอาไว้ เมื่อถูกลากออกจากงานอย่างไม่ทันตั้งตัว
“ ก็กลับบ้านไง โดน
