@เวลาผ่านไป
#คฤหาสน์ลัวร์
22:30น.
“อือป๋า…อะไรของป๋าเนี่ย” หนูดีโวยวายขึ้นเมื่อถูกมาเฟียหนุ่มไล่หอมตามหน้าผากและเส้นผมของเธอราวกับว่าเขาเสพติดบางอย่างจากเธอไปแล้ว
“หนูดีหอมจัง หอมไปหมดเลย อืม..ฟอด ฟอด”
“พอแล้วค่ะ หนูดีจะทำงาน” เธอพยายามจะผลักเขาออกไป แต่ยิ่งเธอขัดขืนเขาก็ยิ่งทำกับเธอมากขึ้น ราวกับว่าเธอกำลังยุให้เขาทำมากขึ้นกว่าเดิม
“พรุ่งนี้ค่อยทำก็ได้หนิ พรุ่งนี้วันหยุด”
“วันหยุดหนูดีจะนอนยาวค่ะ ขี้เกียจทำงาน”
“หยุดตั้งสองวันนะ”
“หนูดีจะทำค่ะ” เธอยังคงให้คำตอบเช่นเดิม
“กลัวเรียนไม่จบเหรอ?”
“หรือป๋าไม่กลัว?” เธอเลิกคิ้วถามคนข้างหลังกลับ
“หนูเรียนเก่งจะตาย ยังไงก็เรียนจบอยู่แล้ว”
“ที่ป๋าจบมาเพราะป๋าโกงเหรอคะ?”
“โกง? โกงยังไง”
“ก็แบบว่าให้เพื่อนที่เรียนเก่งๆ ทำงานให้ ข้อสอบถ้าสอบไม่ผ่านก็จ่ายเงินใต้โต๊ะไง”
“เห็นป๋าเป็นคนแบบนั้นเหรอ หืม…”
“….” หนูดียักไหล่เบาๆ หนึ่
