คลับกลางกรุง
“สรุปว่าไงเรื่องพ่อของแก” จินเอ่ยถามเพื่อนสาวที่กำลังนั่งดื่มอยู่ด้วยกัน
“อืม…”
“อืมนี่คือ? เจอหรือไม่เจอ แต่ฉันว่าน่าจะเจอแล้ว แล้วทำไมแกถึงยังมานั่งเศร้าอยู่แบบนี้ล่ะ ได้เจอพ่อแล้วไม่ใช่เหรอ?” จินถามอย่างงงๆ
“ฉันเจอพ่อแล้ว แต่พ่อไม่ให้ฉันเข้าใกล้พ่อไล่ฉันออกมา” โรสสิรินพูดด้วยความหนักใจ
“อ้าว ทำไมถึงเป็นแบบนั้นล่ะแก”
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันอยากเข้าไปหาพ่อแทบแย่อยากเข้าไปกอดพ่อ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เลย”
“แล้วแกจะเอายังไงต่อ?”
“ก็คงทำอะไรไม่ได้ ฉันไม่อยากเข้าหาพ่อทำให้พ่อตื่นกลัวไปมากกว่านี้ ถ้าพ่ออยู่ตรงนั้นแล้วมีความสุขฉันก็จะไม่ห้าม”
“เฮ้อ ฉันล่ะไม่รู้จะพูดยังไงจริงๆ ฉันสงสารแกนะแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน พ่อแกคงจะไม่อยากให้แกเห็นนั่นแหละว่าชีวิตความเป็นอยู่ของเค้ามันเป็นยังไง”
“อืม ช่างเหอะพ่อคงไม่อยากเจอฉัน เพราะฉันทิ้งพ่อไปพ่อก็เลยเกลียดฉันละมั้ง” โรสสิร
