ร้านอาหาร
“สั่งเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ” ภากรบอกกับโรสสิริน ก่อนที่พนักงานจะถือเมนูมาวางตรงหน้าทั้งสอง
“ทำไมในร้านดูเงียบจัง ไม่มีลูกค้าเลยหรอ?”
“เปล่าครับ แต่คุณภากรซื้อทั้งร้านแล้วครับ” พนักงานตอบ
“ห๊ะ!?” โรสสิรินอุทานเสียงดัง ก่อนจะหันไปมองภากรที่นั่งอยู่ตรงข้ามเธอ
“เอาน่าช่างมันเถอะ เธอกับฉันจะได้มีเวลาอยู่สองต่อสองไง”
“ฉันไม่ได้เป็นคนเรื่องมากขนาดนั้นนะ ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย”
เธอเป็นเด็กเรียนจบนอกก็จริง แต่เธอก็ไม่ได้เป็นคนเรื่องมากอะไร แค่มานั่งกินข้าวด้วยกันไม่คิดว่าภากรจะทำแบบนี้
“ก็เพราะว่าเธอเป็นคนสำคัญไง”
“….” คำพูดของภากรทำเอาพนักงานถึงกับยืนยิ้ม
“สั่งอาหารเถอะ รีบกินจะได้รีบกลับ”
“อือ…”
ผ่านไปสักพัก
“ฉันว่าจะให้พ่อกับแม่ของฉัน ไปคุยกับแม่ของเธอ”
“คุยอะไร?” เธอถามกลับ
“ก็คุยเรื่องของเราไง”
“ทำไมนายดูเร่งรีบอะไรขนาดนั้น นายกับฉันยังไม่ได้คบกันจริงจังขนา
