ไม่ใช่เช้าตรู่ แต่เป็นเวลาเที่ยงแล้วที่เชอร์รี่เริ่มรู้สึกตัว เธอรู้สึกปวดหัวจะระเบิด เธอเมามาก มากเสียจนจำอะไรไม่ได้เลย แต่เธอรู้สึกปวดเมื่อยล้าตามร่างกายอย่างมาก
พรึ่บ! เชอร์รี่ค่อยๆ ลุก จึงทำให้เธอรู้ว่าตัวเองนอนเปลือยกาย ดวงตาสวยกระพริบถี่ๆ เพื่อปรับรับกับแสงสว่างที่ส่องผ่านรอยแยกของผ้าม่านเข้ามา
!!! แต่ทันทีที่สายตาปรับกับสภาพแวดล้อมได้แล้ว เธอก็ตกใจเล็กน้อยที่เห็นร่างชายหนุ่มที่เป็นเชลยนอนคุดคู้อยู่ที่พื้นพรม โดยที่ไม่สวมอะไรเลยคือนอนแก้ผ้าไม่ต่างกับเธอ
หึหึ “เป็นไปไม่ได้” เชอร์รี่ร้องบอกตัวเอง เธอไม่มีรสนิยมกินเด็ก หรือผู้ชายที่อายุน้อยกว่า เธอชอบโรเบิร์ตชอบแบบโรเบิร์ต ที่ทั้งหล่อ ทั้งเท่ห์ และเก่ง แฝงความโหดเหี้ยมไว้เล็กๆ ทรงพลังและอำนาจ
“เป็นไปไม่ได้” เชอร์รี่บอกตัวเองอีกครั้ง ให้เธอเมาขนาดไหนก็ไม่มีทางที่จะเอาเจ้าเด็กคนนี้มาทำยาแน่ๆ ดูเอาสิ! มังกร เฮ่ยยย ไม่ใช่มังกร นั่นมันห
