Chapter 6
คืนฝนตก
2 เดือนต่อมา
ตอนนี้ฉันฝึกงานได้สองเดือนแล้ว และบ่ายวันนี้ฉันออกมาพบลูกค้ากับคุณภาคิน นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันได้ออกมาทำงานนอกสถานที่ คุณภาคินเขาให้ฉันมาจดบันทึกการประชุมที่เขาคุยกับลูกค้า ในเมื่อเขามอบโอกาสนี้มาให้ฉัน ฉันก็จะทำออกมาให้ดีที่สุด ถึงแม้อาจจะไม่ใช่สายงานที่ฉันร่ำเรียนมาก็เถอะ แต่คนเราก็ต้องปรับเปลี่ยนการใช้ชีวิตและอยู่กับมันให้ได้ ฉันแอบมองคุณภาคินเวลาคุยงานกับลูกค้า เขาดูจริงจังกับการทำงานมาก เขาวางท่าน่าเกรงขาม ไม่แปลกใจเลยที่เขาเป็นนักธุรกิจหนุ่มที่ประสบผลสำเร็จได้เร็ว
16.30 น.
หลังจากประชุมกับลูกค้าเรียบร้อยแล้ว ฉันและคุณภาคินก็เดินออกมาจากโรงแรมที่นัดคุยงานกับลูกค้า
“คุณภาคินคะ งั้น...หนูแยกกับคุณตรงนี้เลยนะคะ” ฉันรีบเอ่ยบอกเขาทันที เพราะไม่อยากรบกวนให้เขาไปส่งฉันที่คอนโดและอีกอย่างฉันไม่อยากอยู่กับเขาเพียงลำพังด้วย
“จะกลับเองทำไมล่ะ เดี๋ยวฉันไป
