Chapter 14
โวยวาย
วันต่อมา
07.00 น.
วันนี้ฉันตื่นมาทำงานตั้งแต่เช้า เมื่อฉันเดินมาถึงหน้าบริษัท ฉันก็เห็นเพื่อนรักทั้งสองของฉันยืนโบกไม้โบกมือหน้าประตูทางเข้าบริษัท KB GROP
“เฮ้! นังไอด้ารีบเดินเร็วเข้า” ลิลลี่ตะโกนเรียกฉันเสียงดัง ฉันรีบยกนิ้วชี้ทาบไปที่ริมฝีปากบางของฉัน เพื่อเป็นการส่งสัญญาณให้มันเงียบๆ เพราะพนักงานประจำที่นี่ ที่มาถึงบริษัทเช้าๆ เริ่มหันมามองด้วยสายตาเชิงตำหนิ จากนั้นฉันก็รีบก้าวเท้าเดินเข้าไปหามันทันที
“เพียะ! จะตะโกนทำไมอีชาตรี เห็นไหมว่าพี่ๆ เขาหันมามองกันหมดแล้ว” พอฉันเดินมาถึง ฉันก็ตีไปที่แขนลิลลี่เบาๆ พร้อมพูดดุยัยลิลลี่ทันที
“เออ…นั่นสิ ร้องเสียงดังเหมือนชะนีเรียกหา ผัว! ผัว! อย่างนั้นแหละ” น้ำหวานพูดประชดประชันลิลลี่ พร้อมทำหน้าหน้าตาล้อเลียนลิลลี่ไปด้วย
“เออๆ ขอโทษค่า ขอโทษ อย่าด่าฉันเยอะเลย ฉันสำนึกผิดไม่ทันแล้วเนี่ย” ลิลลี่เอ่ยขอโทษฉันก
