อคิณณ์หวงรัก

ตอนที่ 14 แฟนเก่าที่เขารอ

ตอนที่ 14 แฟนเก่าที่เขารอ



อคิณณ์ตื่นมาช่วงบ่ายด้วยอาการอ่อนเพลียเพราะเสียพลังไปมาก และเมื่อเขาเดินสำรวจภายในเพนท์เฮาส์ไม่พบเฟย์แล้ว คงหนีกลับไปก่อน เขาหยิบโทรศัพท์มาเช็คข้อความ พบข้อความที่เฟย์ส่งมา มือหนากำโทรศัพท์แน่นพร้อมเม้มปากอย่างขัดใจ

“นี่เธอคิดว่าฉันขายจริงดิ แม่งเอ้ย”อคิณณ์สบถออกมาอย่างไม่ชอบใจและโยนโทรศัพท์ลงบนเตียงก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ

หลังจากวันนั้นทั้งสองคนไม่ได้พูดถึงเรื่องของคืนนั้นอีก ยังใช้ชิวตาประจำวันตามปกติ เป็นเพียงคนที่พบเจอได้ในแต่ละวันเท่านั้น

สองเดือนผ่านไป

ความสัมพันธ์ของเฟย์และอาคิณณ์ยังคงเป็นเพียงแค่เจ้าหนี้และลูกหนี้ที่จะต้องชดใช้ ต่างคนต่างไม่แสดงความรู้สึกทางใจใดๆประหนึ่งว่าไม่ได้รู้สึกอะไรเกินเลยทั้งนั้น การเจอกันของทั้งสองก็มีแค่เรื่องสัมผัสทางกายเท่านั้น ส่วนเรื่องอื่นแทบจะไม่มีใครสนใจใคร แต่จะบอกแบบนั้นก็ไม่ถูกทั้งหมด เพราะคนที่ไม่อยากเอาความรู้สึกไปลงสนามคือเฟย์มากกว่า เนื่องจากอคิณณ์ยังคงใส่ใจเรื่องเฟย์อยู่ตลอด ไม่ว่าจะเป็นช่วงทำงานหรือช่วงเวลาเรียน เขายังคงสังเกตเธออยู่ห่างๆ

“อคิณณ์” เสียงทักทายที่ดังขึ้น ทำให้อคิณณ์หันไปมองตามเสียงหวานที่เรียกเขาเมื่อสักครู่

“ไม่ดีใจหน่อยเหรอ เณอรีนอุตส่าห์นั่งเครื่องมาหาเลยนะ” หญิงสาวที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนเก่าของอคิณณ์เอ่ยถามด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

ต่างจากอคิณณ์ เขาไม่ได้แสดงท่าทีดีใจ เขาไม่รู้สึกตื่นเต้นด้วยซ้ำกับการเจอกับอีกฝ่าย

“ทำไมต้องตื่นเต้นด้วย”

“งั้นเหรอ แต่เฌอรีนจะบอกว่าครั้งนี้ที่กลับมา เฌอรีนจะมาทำให้อคิณณ์ตื่นเต้นกว่าครั้งเดิม” มือเรียวสวยของเฌอรีนได้เอื้อมมือไปจับลงที่แผงอกของอคิณณ์ผ่านชุดนักศึกษา

“ดูสถานที่บ้าง อย่ารุมร่าม” อคิณณ์พูดจบก็เดินตรงไปที่รถสปอร์ตหรูของตัวเอง ซึ่งเฌอรีนก็เดินตามเขาไปโดยที่เธอขึ้นรถของชายหนุ่มอย่างไม่ได้เอ่ยขอ อคิณณ์ไม่ได้สนใจหญิงสาวแต่อย่างใด เขาขับรถออกจากมหาวิทยาลัยโดยมีเฌอรีนแฟนเก่านั่งหน้ารถไปด้วย

เฌอรีน สาวสวยไฮโซและเป็นเซเลบชื่อดัง ที่มีสถานะเป็นแฟนเก่าของอคิณณ์ ทั้งสองคนเลิกรากันไปได้ประมาณสองปีแล้ว กระแสข่าวคราวของทั้งสองคนทั้งต้องเลิกราโดยให้เหตุผลว่า เฌอรีนต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ ทำให้ทั้งสองคนเลิกรากันไปทั้งที่ยังรักกันอยู่ และบ้างก็บอกว่าที่อคิณณ์ไม่มีแฟนเป็นเพราะยังรอเฌอรีนกลับมา

“นั่นแฟนเก่าพี่อคิณณ์ใช่ไหม คนที่บอกเลิกกันก่อนจะไปต่างประเทศ” อะตอมเอ่ยถามขึ้น

อะตอมกับเฟย์เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ตอนที่เฌอรีนเดินมาหาอคิณณ์ แถมชายหนุ่มไม่ได้มีท่าทีว่าจะไล่อีกฝ่ายไปไกล ๆ เหมือนที่ชอบทำเวลามีคนมาเกาะแกะเขา

“ไม่รู้สิ ไม่เคยรู้มาก่อน” เฟย์เอ่ยตอบด้วยเสียงที่เรียบนิ่ง แต่ใจเธอกลับรู้สึกสั่นไหวไปหมด ยิ่งรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นแฟนเก่า เฟย์ยิ่งทำอะไรไม่ถูกเพราะเฟย์รู้ใจตัวเองดีว่าตอนนี้เธอกำลังรู้สึกอย่างไรกับอคิณณ์ เพียงแต่ว่าต้องเก็บความรู้สึกเอาไว้เพราะอีกฝ่ายบอกอย่างชัดเจนว่าห้ามรู้สึกกับเขา

หากเธอเกิดบอกความรู้สึกไปและคำตอบที่ได้กลับมาก็คงเดาได้ไม่ยาก หากต้องมีคู่ต่อสู้ที่เหนือกว่าเข้ามาอีกเธอก็ไม่รู้ว่าจะเอาอะไรไปสู้อีกฝ่าย เธอคนเมื่อครู่นี้ทั้งสวยทั้งดูดี ต่างจากตัวเองที่มีแค่น้ำหนักอย่างเดียวที่มีมากกว่าคนอื่น

“เฟย์ ไปกัน เฟย์...นี่มึงเป็นไรหรือเปล่า” อะตอมเอ่ยเรียกคนที่ไม่มีท่าทีจะละสายตามาจากรถของอคิณณ์ที่ขับออกไป แต่ยิ่งเรียกหญิงสาวก็ยิ่งนิ่งใส่เธอ จนทำให้เธอต้องสะกิดหญิงสาว

“เปล่า ๆ มึงว่าไงนะ”

“ไปกันเลิกเรียนแล้ว กลับบ้าน” เฟย์พยักหน้ารับและเดินไปพร้อมกับอะตอม แต่ในใจของเธอก็มีคำถามมากมายเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของทั้งสองคนเมื่อครู่

ช่วงค่ำ

เฟย์ยังคงไปทำงานที่ไนต์คลับเหมือนเดิม เธอทำเป็นไม่ได้สนใจอคิณณ์และเฌอรีนที่เดินผ่านขึ้นไปยังชั้น VVIP เฟย์รู้ตัวเองดีว่าเธอไม่ได้มีสถานะอะไรกับอคิณณ์ ดังนั้นไม่ว่าชายหนุ่มจะไปยุ่งเกี่ยวกับใครมันก็ไม่ใช่เรื่องของเธอ แต่หากพวกเขากลับมาคบกัน เป็นแฟนกัน เธอจะต้องโอนเงินส่วนที่เหลือให้กับอคิณณ์เพราะไม่อยากขึ้นชื่อว่าเป็นคนที่แอบแซ่บกับแฟนคนอื่น ซึ่งเธอจะไม่ทำอย่างนั้นเด็ดขาด

“เตกีล่าแก้วหนึ่งค่ะ...น้องคะ”

“คะ” เฟย์ที่เอาแต่คิดเรื่องของอคิณณ์ต้องสะดุ้งเพราะความตกใจ เมื่อลูกค้าสาวสวยของเธอเคาะลงบนเคาน์เตอร์บาร์ด้วยความแรง

แม้ปากบอกว่าไม่ได้สนใจ แต่ใจของเฟย์เอาแต่คิดเรื่องของอีกฝ่ายตลอดทั้งวันจนเธอแทบจะทำอะไรไม่ได้ เพราะไม่มีสมาธิ แถมยังมีข่าวที่อคิณณ์ไม่ยอมคบกับใครหรือคิดจะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็เพราะเขารอเฌอรีน มันยิ่งตอกย้ำว่าอคิณณ์มีคนในใจมีคนที่เขารออยู่ตลอด

“เตกีล่าแก้วหนึ่งค่ะ”

“คุณลูกค้ารอสักครู่นะคะ” เฟย์ก้มหัวเล็กน้อยให้ลูกค้าแทนคำขอโทษก่อนจะเริ่มชงเครื่องดื่มให้อีกฝ่าย

ทางด้านของเฌอรีนวันนี้เธอทำตัวติดกับอคิณณ์ตลอดทั้งวันไม่ว่าชายหนุ่มจะไปไหน หญิงสาวก็ตามไปด้วยตลอด แม้แต่ตอนนี้ที่เขาขึ้นมายังห้อง VVIP เธอก็เดินตามเข้ามา ปกติห้องนี้จะมีเพียงกลุ่มเพื่อนของอคิณณ์แต่วันนี้มีเฌอรีนที่มีอภิสิทธิ์เข้าไปที่ห้องนี้ด้วย

“พวกกูตกข่าวอะไรไปหรือเปล่าว่ะ” ธามเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิทของเขาพาคนคุ้นเคยเดินเข้ามาภายในห้องส่วนตัว

“อย่าบอกว่ารีเทิร์นนะ” วาตะมองหน้าของอคิณณ์อย่างต้องการคำตอบ ซึ่งอีกฝ่ายยังเอาแต่เงียบ

“กูว่าไม่แน่นะ ใช่ไหมครับเฌอรีน” โจฮันเอ่ยด้วยรอยยิ้มร้าย

“พวกนายก็ลองลุ้นดู” เฌอรีนบอกออกไปอย่างมีชั้นเชิง

“พูดมาก รำคาญ” อคิณณ์พูดก่อนรินเหล้าลงแก้ว ท่าทีเย็นชาของเขาไม่ได้ทำให้เฌอรีนคิดจะยอมแพ้เลยสักนิด

“มาค่ะ เดี๋ยวเฌอรีนเทให้”

“ไม่ต้อง เธอกลับมาทำไม ต้องการอะไรกันแน่” คำพูดของอคิณณ์ทำให้เพื่อนทั้งสามของเขามองมายังชายหนุ่มเป็นสายตาเดียวกัน เหมือนพวกเขาจะพลาดอะไรบางอย่างไป

“ก็มาเรียกร้องสิทธิ์ของตัวเองไงคะ”

“สิทธิ์ เธอกลับไปคิดดี ๆ อย่าให้มันมากไป” อคิณณ์เอ่ยอย่างหงุดหงิด ที่เขายอมให้เฌอรีนเกาะแกะไม่ใช่เพราะอะไร นอกจากอยากจะลองใจใครบางคน แต่มันไม่ได้ผลเอาเสียเลย ทำให้เขาหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก

ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันสมควรที่จะเป็นแบบนี้แถมยังคงเป็นเรื่องที่ดีที่เฟย์ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาเพราะตัวเขาเองที่เป็นคนบอกไปว่าห้ามรู้สึกอะไรกับตัวเองแต่เสี้ยวของความรู้สึกของเขากลับทำให้เขาไม่ชอบใจเอาเสียเลย

เฟย์ที่ทำงานอยู่ลอบมองขึ้นไปชั้นนสองบางครั้งแต่ไม่ให้เป็นที่สังเกตนัก ไม่มีใครลงมาจนชั้นสองจนกระทั่งเธอเลิกงานแล้วต้องกลับบ้านไป

@มหาวิทยาลัย

การกลับมาของเฌอรีนในครั้งนี้เหมือนจะมีผลกระทบครั้งใหญ่ให้กับเฟย์ไม่น้อยเพราะเธอกลายเป็นตัวตลกของคนอื่นทันที โดยทุกคนมองว่าตัวจริงของอคิณณ์กลับมา ของเล่นอย่างเธอก็ต้องถอยไป

“ไง แม่คนหลงตัวเอง” ปริมเดินเข้ามาหาเฟย์ที่นั่งอยู่กับอะตอมตรงหน้าคณะ

“พูดให้มันดี ๆ หน่อยปริม” เฟย์ที่ไม่ชอบใจตอบกลับทันที

“ฉันพูดไม่ดีตรงไหน ฉันกำลังชมเธออยู่นะเฟย์ ไม่รู้ตัวเหรอ อ้วนแล้วยังไม่เจียมตัว ตัวจริงเขากลับมาแล้ว คิดดี ๆ นะ พี่เฌอรีนเขาไม่ธรรมดาแถมสวยกว่าเธอตั้งเยอะ” ปริมสาธยายยาวเหยียดโดยที่เฟย์ไม่คิดจะตอบโต้ เพราะสิ่งที่อีกฝ่ายพูดมันเรื่องจริง

“เรื่องของเรากับพี่อคิณณ์ไม่ได้มีสถานะอะไรเกินเลย เราไม่ได้เป็นอะไรกับเขา เธอจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็เรื่องของเธอ” เฟย์บอกออกไปก่อนจะเดินจากไป

“เฟย์ เฟย์จะไปไหน ฝากไว้ก่อนเถอะยัยปริม” อะตอมรีบเก็บของเดินตามเพื่อนสนิทของตัวเองไปอย่างรีบร้อน เมื่ออยู่ ๆ เฟย์ที่พูดจบก็ลุกเดินออกไป

อะตอมเดินตามเฟย์มาจนทันและจับมือเฟย์เดินไปที่จอดรถ เมื่อถึงรถของอะตอม เธอสตาร์ทรถเปิดเย็นฉ่ำให้เพื่อนสาวได้ใจเย็นลง อะตอมรู้ดีว่าเฟย์กำลังโกธรมากแต่พยายามเก็บอารมณ์เอาไว้

“มึง ระบายออกมาได้นะ กูพร้อมรับฟังเงียบๆ”

“อะตอม..กู... กูว่ากูชอบพี่อคิณณ์”

“มึงบอกพี่เขาไปสิ”

“บอกไม่ได้ เขาไม่ให้รู้สึกเกินเลยกับเขา และเหมือนคนที่เขารอจะกลับมาแล้ว”

“มึงหมายถึงพี่เฌอรีน แฟนเก่าเขา”

“อืม เขาพากันไปที่ผับทุกคืนเลย”

“มีอะไรไม่สบายใจระบายกับกูได้นะ กูพร้อมรับฟัง”

“ขอบใจมึงนะ กูจะพยายามตัดใจ”

“ป่ะ ไปฉลองการตัดใจ กูเลี้ยงหมูกะทะ”อะตอมเอ่ยปากขอเลี้ยงเฟย์จากนั้นอะตอมก็ขับรถออกจากมหาวิทยาลัยมุ่งหน้าสู้ร้านหมูกะทะเจ้าดังที่เหล่านักศึกษาชอบไปนั่งเม้าส์มอยกัน

“ต้องตัดใจนะยัยเฟย์” เฟย์บอกตัวเองเมื่อดื่มเบียร์เข้าไปแต่ความลังเลใจยังมีมากอยู่ เธอจะตัดใจได้จริงๆเหรอ