“มีอะไรเหรอคะ” พลอยชมพูพยายามอย่างที่สุดที่จะทำเสียงปกติ
“เซอร์ไพร์ส!!” ชายหนุ่มกล่าวก่อนที่จะสวมสร้อยคอเส้นเล็กให้หญิงสาว ซึ่งเขาเตรียมมาไว้เป็นของขวัญวันเกิดให้เธอ
“เนื่องในโอกาสอะไรคะ” พลอยชมพูทำท่าไขสือ
“ก็วันเกิดคุณไงครับที่รัก” เหมันต์หอมแก้มหญิงสาวไปหนึ่งที
“งั้นฉันขอของขวัญวันเกิดอย่างอื่นได้มั้ยคะ” เป็นโอกาสที่ดีที่พลอยชมพูจะถามในสิ่งที่เธอสงสัย เธออยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะตอบเธอว่าอย่างไร
“ได้สิ ผมให้คุณได้ทุกอย่างอยู่แล้ว” เหมันต์ตอบอย่างไม่คิด
“เราแต่งงานกันนะคะ” พลอยชมพูเอ่ยถามออกไปด้วยความหวัง เธอหวังว่าเขาจะตอบตกลง แม้ว่าเธอจะต้องเป็นฝ่ายเอ่ยถามเรื่องนี้ก่อนทั้งที่เป็นผู้หญิงก็ตาม แต่ถ้าอีกหนึ่งเดือนข้างหน้าเขาต้องแต่งงานจริงๆ อย่างที่เธอแอบได้ยินมา เขาคงต้องปฏิเสธเธออย่างแน่นอน
“เอ่อเรื่องนี้ รอผมก่อนนะ ถ้าผมจัดการอะไรเรียบร้อยแล้ว เราจะแต่งงานกันทันที” เหมันต์อึกอักขึ้นมา เขาไม่แน่ใจว่าเพราะอะไรหญิงสาวจึงพูดเรื่องนี้ขึ้นมา
“ค่ะ ฉันจะรอนะคะ” พลอยชมพูมีคำตอบในใจแล้วว่าเธอจะทำอย่างไรต่อไป เขาไม่มีความจริงใจให้เธอเลยสักนิด เธอรู้ว่าเขาแค่ตอบให้มันผ่านไปวันๆ เท่านั้น เธอมันแค่ของตายสำหรับเขา ถ้างั้นเขาก็ไม่ควรที่จะรู้ว่าในท้องของเธอนั้นมีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่ ถ้าจะต้องบีบบังคับให้เขาแต่งงานกับเธอ เพราะว่าเธอกำลังตั้งครรภ์ เธอไม่มีวันทำอย่างนั้นแน่นอน เธอมีศักดิ์ศรีของเธอ และเธอก็จะไม่อยู่เป็นก้างขวางคอเขาต่อไป ขอให้เขามีความสุขกับทางที่เขาเลือกแล้วกัน นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะได้เห็นหน้าเธอ เพราะหลังจากวันนี้เขาคงจะไม่มีวันได้เห็นหน้าเธออีกแน่นอน