บทที่๓๑ แกล้งเมา

1457 Words

คนที่กินเหล้าไปนิดหน่อยไม่ถึงกับเมาขับรถมาถึงหอพักที่เคยอยู่อย่างปลอดภัย รถมอเตอร์ไซต์ของเธออยู่หน้าห้อง มีแสงไฟสีส้มส่องผ่านม่านออกมาให้เห็นว่ามีคนอยู่ เธอกลับมาจากร้านเหล้าแล้ว แต่รถเก๋งข้างนอกไม่มี เขาจะเข้าไปดีไหม เห็นแค่นี้ก็น่าจะมั่นใจได้แล้วว่าเธอไม่ได้พาใครอีกคนมา แต่ก็เหนื่อยขับรถแล้วเหมือนกัน มันดึกมากแล้วด้วย ป้องมือกับปากลองเป่าลมหายใจออกมา มีกลิ่นเหล้าอย่างที่คิด ดับรถเดินลงไปถึงหน้าห้อง เคาะประตูแล้วทิ้งหัวพิงระหว่างยืนรอ แกร็ก สักพักประตูเปิดออกพร้อมกับคนในชุดนอนที่ขมวดคิ้วมอง อยู่ด้วยกันไม่เคยเห็นใส่แบบนี้? “อึก!” ทำไมคอแห้งขึ้นมาแบบนี้วะ “มาได้ไง” ถามด้วยความสงสัยและแปลกใจ เห็นสายตาเขาจ้องมองสำรวจตัวเองแต่ไม่ได้สนใจ “มาเที่ยวกับเพื่อน เมา ขับรถไม่ไหว” พูดแล้วเดินเข้ามาในห้องอย่างถือวิสาสะ “แล้ว?” “ขอนอนนี่” “ทำไมไม่ให้เพื่อนคนอื่นขับล่ะ” “มารถตัวเองเกือบหมด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD